Świecznik - lichtarz dwuświecowy

Porcelanowy lichtarz w formie drzewa z ułamanymi gałęziami, na dwóch nieodłamanych konarach dodano profitki na świece. Obok pnia stoi elegancki młodzieniec ubrany w czarne spodnie do kolan oraz biały habit ze złotymi guzikami. Mężczyzna schyla się nad małą dziewczynką w krótkiej białej sukience, aby pokazać jej ptasie gniazdko z trzema jajami w środku. Klimat tej sielankowej sceny dobrze oddaje ducha rokokowych dekoracji. Całość została pomalowana naszkliwnie w kolorach: czarnym, zielonym, fioletowym, kobaltowym i urozmaicona subtelnymi złoceniami. Parę do świecznika stanowi pokazujący podobną scenę lichtarz o numerze Wil.153.

Luźną inspiracją do stworzenia obu modeli świeczników były grafiki według obrazów Jacopa Amigoniego (1682–1752) publikowane w I. połowie XVIII wieku i przedstawiające alegorie czterech elementów. Pokazywały one żywioły w scenach z parami kobiety i mężczyzny ukazanych w różnych sytuacjach: wybierających jaja z ptasich gniazd (powietrze), uciekających od pożaru (ogień), łowiących ryby (woda) i zbierających kwiaty (ziemia). Twórca świeczników wilanowskich inspirował się sceną związaną z powietrzem, którą opracował na dwa różne sposoby.

W kolekcji lichtarz znajdował się prawdopodobnie już przed 1850 rokiem, został przywieziony do Wilanowa z petersburskich zbiorów Stanisława Septyma Potockiego, ojca Aleksandry Potockiej. Obiekty przesłano do nowej rezydencji po jej ślubie z Augustem Potockim w 1840, na co wskazują zapisy w inwentarzach z tego czasu. Najprawdopodobniej w pałacu znajdowały się wówczas po 2 sztuki każdego z lichtarzy – w formie takiej jak opisywany Wil.154 oraz w formie analogicznej do Wil.153. W spisie z 1895 roku w Gabinecie Lubomirskiej po raz kolejny pojawiają się te obiekty: „Cztery świeczniki ze starej porcelany saskiej, składające si z drzewa i dwóch figur na podstawie. Jedna – Poszukujący gniazd, druga Zbierający kwiaty /kilku brak/. Całość na konsoli z drzewa ażurowego i złoconego”.

A set of four 18th century engravings  by Jacopo Amiconi, Allegory of the four elements, Water Air, Earth, Fire engraved in Venice, by Joseph Wagner  1706/1780.

A rare set of four engravings, four scenes with romantic figures representing the Four Elements after Jacapo Amiconi: a gardner presenting a woman with flowers for Earth; a couple removing a bird’s nest from a tree for Air; Figures  fleeing a burning house for Fire; and anglers for Water. Jacopo Amigoni (c. 1682-1752), a Venetian painter, lived in England between 1729-39 and attempted to set up a print shop with Joseph Wagner before both returned to Venice. Patronised by Queen Caroline (wife of George II) he is credited with introducing Venetian rococo to British royal portraiture.

Set within marbled green painted wooden original frames, with gilt profiles.

Wydano także inną serię grafik, która pojawiła się na aukcji Ghili Antiques w Mediolanie, sprzedana za 2500 euro (niestety na stronie nie ma daty, link: dostęp 21.04.2020). Grafiki datowane na ok. 1700. Jacopo Amigoni, malarz wenecki, mieszkał w Anglii w latach 1729-39 i podjął próbę założenia sklepu z grafikami razem z Josephem Wagnerem, zanim obaj powrócili do Wenecji.