Wilk kominkowy

Wilk kominkowy żelazny, kuty z pręta o przekroju kwadratowym, na planie trapezu, wsparty na czterech smukłych nogach, opatrzony trzema tralkowatymi sterczynami, jedną wysoką z przodu i dwiema niskimi w części tylnej.

Wilki kominkowe to podpory pod opał drewniany, złożone z poziomej części tylnej i stanowiącej dla niej oparcie i przeciwwagę części przedniej. Na ogół jest ona wyższa niż część tylna stanowiąc zabezpieczenie przed staczaniem się głowni w przód. W prostych wariantach bywa ona opatrzona sterczyną, czy to odlewaną, wytłaczaną lub kutą, a w wersjach bardziej ozdobnych może posiadać pełnoplastyczną dekorację figuralną lub ornamentalną, wykonaną często z innego materiału niż żelazna a później żeliwna listwa, takiego jak brąz, często złocony.

Wilki służą zapewnieniu przepływu powietrza od spodu opału, co pomaga utrzymać płomień. Znane są już od starożytności, kiedy były wykonywane z kamienia lub ceramiki. W średniowieczu w użyciu były wilki kute z żelaza, wysokie, zaopatrzone w zaczepy dla rożen. W renesansie zaczęły pełnić dodatkowo funkcje dekoracyjne, które w pomieszczeniach reprezentacyjnych z czasem całkowicie wyparły przeznaczenie związane z przygotowaniem strawy. Jednocześnie ich przednia część aż do XVIII wieku ulegała stopniowej redukcji wysokości. Ozdobna część przednia często wykonywana była z brązu, często złoconego, a repertuar motywów zdobniczych odpowiadał estetycznemu językowi kolejnych epok. Od XVIII wieku wraz z rozpowszechnieniem się palenisk z kratą i popielnikiem wilki w dużej mierze straciły swoje przeznaczenie, chociaż często pozostawiano je jako dodatkowy element wystroju paleniska w celu czysto dekoracyjnym, albo do opierania przyborów kominkowych takich jak pogrzebacz czy szczypce.

Wilki o prostych formach, kute z żelaza bez zbędnych dekoracji niekiedy nadal były używane w paleniskach kuchennych. W części przedniej wciąż były wyższe i opatrzone rozgałęzieniami i haczykami do opierania rusztów lub podwieszania garnków z potrawami.

Omawiany wilk stanowi parę z wilkiem o numerze Wil.3789/2.