Luneta

Prezentowany obiekt to luneta składająca się z trzech części. Pierwsza z nich to drewniana, lekko zwężająca się tuba, która ujęta jest obustronnie obręczami z brązu. Z jednej strony w obręczy zamontowana jest soczewka, z drugiej wmontowany jest ruchomy (wysuwany) cylinder z brązu, również zawierający soczewkę, wziernik i przesłonkę. Na cylindrze wygrawerowany został napis kursywą: Adams, London. Druga część obiektu to walcowata tuba o jednakowej średnicy, obustronnie zakończona obręczami z brązu, trzecia to niewielka obręcz mocująca z brązu. Obręcze krótszej tuby wyposażone są w gwinty, co pozwala się domyślać, że na obiekt składało się więcej elementów, których obecnie brak. Nieznane jest pochodzenie lunety oraz historia jej znalezienia się w zbiorach wilanowskich; nie wiemy kto z dawnych gospodarzy pałacu był jej posiadaczem.

Ciekawa jest jednak postać wytwórcy obiektu, którym prawdopodobnie był George Adams młodszy. George Adams, ojciec, (1704-1773) był angielskim uczonym, znanym twórcą przyrządów matematycznych, globusów ziemskich i niebieskich. Prowadził prestiżowe i poważane przedsiębiorstwo oraz sklep, które działały w Londynie, przy Fleet street. Jego syn, również George (1750-1795, zw. młodszym), przejął zainteresowania po ojcu; początkowo był jego współpracownikiem, a po śmierci George’a starszego, przejął opiekę nad firmą i kontynuował działalność ojca. Za jego wszechstronne zasługi w dziedzinie udoskonalania narzędzi badawczych został uhonorowany oficjalnym stanowiskiem twórcy instrumentów matematycznych dla Jego Wysokości Króla Jerzego III (lata panowania 1760-1820), a także optykiem Księcia Walii, przyszłego Króla Jerzego IV (lata panowania 1820-1830). Do popularnych przedmiotów wyrabianych przez przedsiębiorstwo Adamsów należały lunety gabinetowe oraz teleskopy. Najprawdopodobniej, egzemplarz wilanowski, wyposażony był w stojak (trójnóg) oraz element, który umożliwiał zamocowanie do niego lunety.