Szkatuła

Drewniana prostopadłościenna szkatuła zdobiona laką czarną i czerwoną oraz złoceniami. Przedmiot składa się z dwóch części – pudełka i pokrywki, połączonych z tyłu dwoma zawiasami, z przodu okrągłym zameczkiem. Dekoracja na wieku przedstawia rozległą scenę architektoniczno-pejzażową z zabudowaniami na wzniesionym ponad zatoką skalistym terenie.

Matowa powierzchnia szkatuły spowodowana jest zniszczeniami spowodowanymi wilgocią i światłem, a także konserwacjami sprzed dziesięcioleci, w trakcie których najpewniej zastosowano nieodpowiednie środki i technologie.

Technika zdobienia laką należy do szczególnie trudnych i wymagających. Polega na wielokrotnym pokrywaniu przedmiotu cienką warstwą laki i każdorazowym polerowaniu każdej powłoki. Dzięki temu procesowi powierzchnie zdobione laką zachwycają niezwykłym blaskiem, ulotnym ze względu na degradujące działanie promieni słonecznych. Ze względu na długotrwały i kosztowny proces dekorowania laką, imitowano ją stosując rozmaite mieszanki surowców, mające naśladować walory laki.

W XIX wieku szkatuła stanowiła element wyposażenia dawnych Pokojów Chińskich zlokalizowanych na piętrze korpusu pałacu, zaprojektowanych i zaaranżowanych przez Stanisława Kostkę Potockiego, wzbogacanych o interesujące przedmioty przez jego potomnych.