![MZM/Rz/46 Fotografia kolorowa. Figura przyścienna, a więc płasko ścięta z tyłu, w kolorze ciemnego drewna. Ujęta frontalnie, w pozycji stojącej, na prostokątnym cokole. Brak całej lewej części ciała. Głowa łysa, z resztkami włosów na czubku i po bokach, osadzona na krótkiej, masywnej szyi. Twarz starszego mężczyzny ze zmarszczkami na czole i przy nosie. Na twarzy krótki, bujny zarost. Na wysokości pasa w prawej zgiętej ręce trzyma klucz. Widoczny jest fragment księgi trzymanej w lewej ręce. Święty odziany jest w długą, luźną szatę z okrągłym dekoltem, z lamówką oraz prostymi, szerokimi i płaskimi fałdami, załamującą się na ziemi. Szata odsłania czubek prawego trzewika. Na szatę spodnią nałożony jest płaszcz z wywiniętą na ramionach krawędzią, narzucony częściowo na prawą, ugiętą rękę. Poniżej ręki jej krawędź wije się esowato do ziemi. Wzdłuż boków płaszcz opada prostymi fałdami.](/brepo/panel_repo/2024/12/16/9wqiqj/contain-360-1000-max-mzm-rz-46-1c.jpg)
Św. Piotr
Rzeźba
początek XX wieku
Muzeum Zamkowe w Malborku
Jest częścią kolekcji: Rzeźba
Kwatera o formie pionowego prostokąta, zdobiona płaskorzeźbionym herbem. Tarcza z trzema lwimi głowami (maskami) w układzie pasowym, nad nią hełm z jelenimi rogami i prostymi labrami, w klejnocie lwia głowa frontalnie (maska). Brak polichromii. Do odwrocia przyklejona kartka papieru z odręczną notatką Conrada Steinbrechta z dnia 6 stycznia 1894 roku.
Wyobrażony na kwaterze herb należał do Heinricha von Weilnau (Henricus de Wilnowe, Wilnow, Wildenav), który był pierwszym komturem malborskim w latach 1283-1298 (być może do 1299 roku). Heinrich wywodził się z bocznej linii hrabiowskiego rodu von Diez-Weilnau, osiadłej w górach Taunus niedaleko Usingen. Do Prus przybył w 1276 roku. Data jego śmierci nie jest znana.
Płaskorzeźba stanowi model (bozzetto) dekoracji herbowej widniejącej na wrotach bramy wjazdowej na Zamek Wysoki w Malborku, wykonanych w 1894 roku. Wygląd oryginalnego herbu został utrwalony przez Friedricha Gilly'ego, który odwiedził Malbork ze swoim ojcem, znanym architektem, Davidem Gilly, w 1794 roku. Pamiątką po tej podróży była seria romantycznych widoków zamku w Malborku wraz precyzyjnie odwzorowanymi szeregiem detali architektonicznych i zdobniczych — jedna z pierwszych dokumentacji architektury średniowiecznej. Szkice Gilly'ego zostały następnie powielone w technice akwatinty i opublikowane przez Friedricha Fricka pomiędzy 1799 a 1803 rokiem w postaci albumu. Cieszył się on dużą popularnością i przyczynił do wzrostu zainteresowania architekturą średniowieczną w północnych Niemczech.
Decyzję o odtworzeniu drzwi podjęto w związku z pracami restauracyjnymi, prowadzonymi na Zamku Wysokim od lat 80. XIX wieku pod kierunkiem Conrada Steinbrechta.
dr Monika Czapska
Autor / wytwórca
Wymiary
cały obiekt: wysokość: 45 cm, szerokość: 27 cm
Rodzaj obiektu
płaskorzeźba
Technika
snycerka
Tworzywo / materiał
drewno
Pochodzenie / sposób pozyskania
zakup
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum Zamkowe w Malborku
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
początek XX wieku
Muzeum Zamkowe w Malborku
XIX/XX wiek
Muzeum Zamkowe w Malborku
1550 — 1570
Muzeum Zamkowe w Malborku
odkryj ten TEMAT
Muzeum Zamkowe w Malborku
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna