Branicka Aleksandra Katarzyna z Czarnieckich (zm.1698) - portret

Obraz ukazuje młodziutką damę prezentującą na palcu malutką czerwoną papużkę. Zadowolona z życia dziewczyna ubrana jest w klasyczną suknię z gorsetem i krynoliną, której srebrzysty kolor złamany jest barwami z otoczenia. Przerzucony przez prawe ramię szafirowy płaszcz podbity futrem podtrzymywany jest lewą ręką i opada jej do stóp. Kobieta stoi na szachownicowej posadzce tuż przy złoconej konsoli, na której stoi talerz z winogronami, za tło mając wazon na podwyższeniu i kolumnę, u której upięta jest złocista kotara. Kadr otwiera się na widoczny w tle ogród.

Zastosowany repertuar rekwizytów wiele mówi o pozycji i aspiracjach portretowanej. Kolumna odnosi się do znamienitości i starożytności rodu, z którego wywodzi się młoda arystokratka. Upięta na kształt kurtyny draperia, jakby odsłaniająca akt przedstawienia, przywodzi na myśl splendor żywota i barokowe zamiłowanie do teatralności. Papużka odczytywana być może jako przyjemny szczegół obyczajowy, powiew egzotyki i przepychu, lecz także jako symbol ślepego naśladownictwa innych i konformistycznego podążania za modą. W dalszym skojarzeniu może być odnoszenia do posłuszeństwa, powtarzania wyuczonych konwencjonalnych ról społecznych.