Marienwerder Wpr. Rathaus | Kwidzyn Pr. Zach. Ratusz

Widokówka „Marienwerder Wpr. Rathaus” („Kwidzyn Pr. Zach. Ratusz”) przedstawia gmach neogotyckiego ratusza na placu rynkowym od strony płd.-zach. Korespondencja napisana w Kwidzynie 20 marca 1935 roku, a wysłana dzień później z Królewca do czcigodnej Matki Edeltrudis przełożonej Klasztoru Urszulanek we Wrocławiu. Wydawcą było lokalne wydawnictwo i drukarnia Kunstverlag Wendt Groll, Marienwerder, Wpr.

Monumentalna bryła kilkukondygnacyjnego ratusza przedstawiona została od strony najbardziej dekoracyjnych i reprezentacyjnych elewacji, czyli południowej z bogato opracowanymi otworami okiennymi sali rady miejskiej oraz zachodniej z analogicznym rozwiązaniem kompozycyjnym i dekoracyjnym, zwieńczonym efektownie opracowanym szczytem schodkowym. Na elewacji zachodniej po dalszej stronie widać także portal głównego wejścia do siedziby magistratu.

Ratusz miasta Kwidzyna, pełniący pierwotnie także funkcję domu kupieckiego, wzniesiony został przed 1336 rokiem jako wolnostojąca i murowana budowla posiadająca gotyckie cechy formalne. W XVII i XVIII wieku był przebudowywany i rozbudowywany, otrzymując tym samym nowe rozwiązania formalne i stylistyczne. Pod koniec XVIII wieku kwidzyński ratusz był już ogólnie bezstylowym budynkiem z pewnymi cechami barokowymi, składającym się z dwóch przyległych do siebie budynków otoczonych budami w konstrukcji szkieletowej. W latach 1878-1880 wzniesiony został nowy ratusz w miejscu wcześniejszego, który został niemalże w całości rozebrany. Pozostawiono tylko średniowieczne mury fundamentowe i piwniczne, a także część gotyckiej wieży. Wszystkie wymienione struktury zostały wykorzystane przy budowie nowej siedziby władz miasta. Finalnie nowy ratusz otrzymał historyzującą formę i stylistykę o bardzo rozbudowanym programie dekoracyjnym, który na pocz. lat 30. XX wieku został nieznacznie zredukowany. Do naszych czasów zachowały się tylko zasypane średniowieczne mury piwnic i fragmenty gotyckiej wieży.

Łukasz Rzepczyński