Wazon z pokrywą

Porcelanowy wazon z pokrywą dekorowany w technice malarstwa naszkliwnego. Uwagę patrzącego od początku przykuwa jego wyjątkowy, seledynowy kolor. Naczynia z  kolorowymi tłami (np. czerwonym, żółtym, fioletowym, turkusowym) wprowadzono do produkcji w wytwórni miśnieńskiej ok. 1726 roku. Stało się to za sprawą Johanna Gregoriusa Höroldta (1696 -1775) – jednego z najsłynniejszych europejskich malarzy na porcelanie. Od powierzchni barwnych odcinały się białe pola obrazowe, w których malowano dekoracje – najczęściej roślinne lub przedstawiające scenki inspirowane Dalekim Wschodem. Na wilanowskim wazonie możemy zobaczyć właśnie takie motywy, w stylu warsztatu zarządzanego przez Höroldta. Seledynowe tło wzbogacono o dodatkowe elementy – choć zwykle pozostawiano je jednobarwnym. Pojawiają się na nim rośliny i fantastyczne zwierzęta w charakterystycznym stylu Adama Friedricha Löwenfincka (1714-1754). Mogły jednak zostać namalowane inna ręką – jedynie naśladując styl tego niezwykłego malarza.. Te barwne stworzenia, zrodzone z wyobraźni artysty od wieków wzbudzają zachwyt.

Na spodzie wilanowskiego wazonu namalowano podszkliwnie kobaltem monogram AR. Znak ten wprowadzono do wytwórni w Miśni około roku 1723, a oznaczano nim wyroby tworzone dla samego monarchy – Augusta II Mocnego lub przeznaczone na królewskie prezenty. Były to więc sztuki najlepszej jakości i o wyjątkowej dekoracji.

Wazon jest jednym z garnituru, czyli kompletu naczyń służących dekoracji – ustawianych zwykle na gzymsach kominków czy też na szafach. Zwykle takie komplety waz miały nieparzystą liczbę elementów – najczęściej pojawiają się takie złożone z 3, 5 lub 7 naczyń. Wilanowski garnitur złożony jest z 3 wazonów – jednego wyższego, środkowego (Wil.162) i dwóch niższych (Wil.163 i Wil.164).

Agnieszka Żuber