Mniszech Andrzej (1823-1905) - autoportret

Andrzej Jerzy Mniszech (1823-1905), malarz pochodzący z wpływowego rodu magnackiego o wielowiekowej, bogatej tradycji, między innymi mecenasowskiej i kolekcjonerskiej, w 1846 r. wywiózł z zamku w Wiśniowcu (Wołyń) część zbiorów rodzinnych, a kilka lat później sprzedał dobra wiśniowieckie gruzińskiej księżnej Abamelek i przeniósł się na stałe do Paryża, gdzie jako „wielkopański malarz” (jak nazywała go ówczesna prasa) uprawiał malarstwo, głównie portretowe. Był dwukrotnie żonaty: po raz pierwszy (1849) z Anną z hrabiów Potockich (1827-1885), po raz drugi (około 1860) z Izabellą de La Gârtinerie (1840-1910). Losy kolekcji dzieł sztuki hrabiego Andrzeja Mniszcha, częściowo rozproszonej i zlicytowanej, są niezwykle interesujące.

Autoportret ze zbiorów wilanowskich powstał dwa lata przed wystawieniem kolekcji Mniszchów na licytację (kwiecień 1902). Ukazuje artystę (ujęcie popiersiowe) w starszym wieku, siwowłosego, z wąsami i długą, siwą brodą rozdzieloną pośrodku, ubranego w surdut w ciemnym kolorze, z białym kołnierzykiem i ciemnym krawatem. Sposób malowania zdradza biegłość warsztatu.

Oprócz Autoportretu artysty, w zbiorach Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie znajduje się inny portret autorstwa Andrzeja Jerzego Mniszcha: Portret hrabiego Stefana Potockiego (1823-1910), Ordynata Roskiego (1880) (zob. Wil.1405).

Andrzej Jerzy Mniszech (1823-1905); Wiśniowiec; autoportret; prywatne zbiory rodziny Mniszchów; Anna Potocka (1827-1885); Izabella de La Gârtinerie (1840-1910).

Agnieszka Woźniak-Wieczorek