Napierśnik oficerski regimentu konnego Augusta II Sasa

Napierśnik oficerski, wykuty z jednego kęsa blachy, z granią biegnącą pionowo przez środek oraz z brzegami wywiniętymi na zewnątrz. Zewnętrzna krawędź ozdobiona jest 34 nitami ze złoconymi główkami w formie kwiatów o sześciu płatkach, pierwotnie przytrzymującymi wewnętrzne obicie. W górnej części ramion wykute dwa prostokątne otwory do przewleczenia szelek służących jako mocowanie. W dolnej partii napierśnika, bo bokach stalowa sprzączka oraz szlufka. W centralnej części zamocowana za pomocą nitów brązowa, złocona ogniowo plakieta z reliefem w postaci cyfry AR stojącej na palmetowej konsoli z akantowymi wolutami po bokach oraz zamkniętą koroną na górze. W tle panoplium złożone z symetrycznie rozłożonych kotłów, trąbek, sztandarów oraz luf dział. Pomiędzy nimi elementy uzbrojenia zaczepnego — buzdygan, buława, szabla oraz rapier. Od strony wewnętrznej nity podbite podkładkami.

Jest to napierśnik noszony przez wysokiego rangą oficera regimentu konnego króla Augusta II Sasa. Mógł należeć do oficera gwardyjskich dragonów, których zadaniem było dbanie o bezpieczeństwo rodziny królewskiej. Ewentualnie jego właścicielem mógł być oficer husarski, za czym przemawiają zdobienia nitów, takie same jak w zbrojach husarskich oraz podobny sposób mocowania (napierśnik ten noszony był bez naplecznika, a zawieszany za pomocą szelek skrzyżowanych na plecach). W takim wypadku, napierśnik byłby uzupełniany przez naramienniki oraz obojczyk.

dr Daniel Gosk