Tel Awiw, Osiedle robotnicze, 21.03.2019 | Tel Awiw, Workers' Housing, 21.03.2019

Fotografia przedstawia pierzeję modernistycznych przylegających do siebie budynków, tworzących osiedle robotnicze w Tel Awiwie, w oryginale nazywające się Meonot Ovdim, inspirowane kibucami. Osiedle wybudowane zostało przez związek zawodowy Histadrut – Powszechną Federację Pracowników w Ziemi Izraela – dla członków związku, którzy mieli problem ze znalezieniem przystępnych cenowo mieszkań. W projektowanie osiedli zaangażowani byli liczni architekci, miedzy innymi Arieh Sharon (1900–1984) absolwent uczelni artystyczno-rzemieślniczej Bauhausu (urodzony w Jarosławiu jako Ludwik Kurzmann). Odpowiedzialny był on za rozbudowę nowo powstałego państwa Izrael. W 1932 roku współzałożył stowarzyszenie „Krąg” (Chug), które za cel obrało zinstytucjona¬lizowania architektury nowoczesnej Tel Awiwu w oparciu o naro¬dową ideologię syjonizmu socjalistycznego. W Tel Awiwie obok robotniczych osiedli mieszkaniowych zaprojektował także między innymi pawilon i wystawę na Targi Lewantyńskie (były to imprezy handlowe – od przełomu lat 20. i 30. międzynarodowe – połączone z wystawami; organizowane w Tel Awiwie co 2 lata, najważniejsze w tym okresie tego typu wydarzenia na Bliskim Wschodzie; na ich temat zob. m.in. L. Lewite, „Wystawa polska na Targach Lewantyńskich w Tel-Awiwie”, „Palestyna i Bliski Wschód” 1934, nr 2, s. 66-69, zob. https://jbc.bj.uj.edu.pl/Content/348670/PDF/NDIGCZAS015508_1934_002.pdf, dostęp 20.09.2021). Osiedla robotnicze tworzone były w uproszczonej odmianie stylu międzynarodowego, będącego prądem architektury modernistycznej w celu zminimalizowania kosztów i czasu budowy. Te „maszyny do mieszkania” zbudowane zostały w oparciu o pięć zasad architektury, które sformułował Le Corbusier, dostosowanych jednak do potrzeb i warunków klimatycznych mieszkańców Tel Awiwu. W szczególności były to: osadzenie budynków na podporach dających cień, umożliwiających swobodną cyrkulację powietrza i komunikację mieszkańców; zastosowanie poziomych, wstęgowych okien, dodatkowo osłoniętych gzymsami lub balkonami. Budynki wyposażono także w płaskie dachy-tarasy by stworzyć wspólną sąsiedzką przestrzeń (zob. Artur Tanikowski, Osiedla Robotnicze,, „Katalog wystawy „Gdynia – Tel Awiw”, Warszawa 2019, s. 252). Zob. też inne zdjęcie kompleksu: MPOLIN-M696.
JO