Ekran kominkowy

Ekran kominkowy, który pełnił dwie funkcje w apartamentach królewskich pałacu wilanowskiego: przy płonącym kominku - osłony przed nadmiernym blaskiem ognia i podmuchami dymu oraz latem - zasłony ciemnego otworu kominkowego, z wygaszonym paleniskiem. Konstrukcja ekranu kominkowego jest prosta; prostokątna rama ustawiona pionowo na dwóch niskich, podwójnych nogach. W świetle ramy, na jej wewnętrznych krawędziach zamontowane są prowadnice, w które wkładany jest blejtram z naciągniętą tkaniną.

Dekoracja ramy wykazuje zespół cech charakterystycznych dla okresu późnego baroku, są to: symetryczna kompozycja pełnoplastycznie rzeźbionych liści akantu przechodzących w woluty, muszle na osiach boków ramy oraz złocenie powierzchni. Ekran jest rzeźbiony dwustronnie, lecz złocony jednostronnie. Światło ramy wypełnia perska tkanina. W pałacu wilanowskim znajduje się para ekranów o analogicznych złoconych dekoracjach rzeźbiarskich ramy, różniąca się wymiarami i tkaniną. Stanowią one wzór dla ich późniejszych powielanych kopii o uproszczonych dekoracjach rzeźbiarskich, nawiązujących do motywów barokowych. przez co  będących odpowiednim sprzętem dekoracyjnym w siedemnastowiecznych i osiemnastowiecznych wnętrzach pałacu. Ekran wchodził w skład wyposażenia apartamentów królewskich.

AK

wilanowska kolekcja, warsztat saski, apartamenty królewskie