Fotografia studyjna Zofii Zajczyk

Zofia Zajczyk (Yael Rosner) opowiadała Agacie Tuszyńskiej o powojennych latach: „Zamieszkałyśmy na Krasińskiego 18, u pani Rydygier. Mama, ja i Zuzia [lalka Zosi – R.P.]. Stale kasłałam. Mama zapisała się w żydowskim komitecie, że Natalia Zajczyk przeżyła z córeczką. Szukała swojego męża, mojego ojca, myślała, że jednak go nie zamordowali” (Agata Tuszyńska, Iwona Chmielewska, „Mama zawsze wraca”, Warszawa 2020). | 14 marca 1945 r. Natalia Zajczyk zarejestrowała siebie i córkę Zosię w Wojewódzkim Komitecie Żydowskim w Warszawie (Archiwum ŻIH, sygn. 303/V/427/29837, 303/V/427/29838, 303/V/427/29839, 303/V/427/29840). Podała wtedy adres brata Józefa Hochsingera (ul. Białostocka 45/25). Jej kolejne warszawskie adresy to ul. Brodzińskiego 8 m. 2 (u inżyniera Zalewskiego) i Krasińskiego 18 m. 234. | Zdjęcie około siedmioletniej wówczas Zosi zostało zrobione w atelier fotograficznym Piotra Kirnarskiego, które mieściło się w tym samym budynku, gdzie mieszkały Natalia i Zosia, przy ul. Krasińskiego 18. Przed II wojną św. Kirnarski miał studio przy ul. Krechowieckiej 5. | Renata Piątkowska