Talerzyk

Porcelanowy talerzyk o miseczkowatym kształcie bez wyodrębnionego kołnierza, z sześcioma załamaniami na jego powierzchni. Cała powierzchnia naczynia prócz spodu dna została pokryta dekoracją. Niezwykły kolor talerza i głębia jego zdobienia powstały poprzez nadmuchiwanie przez rurkę i gazę rozdrobnionego proszku kobaltowego na powierzchnię naczynia, i następnie pokrycie jej szkliwem. Złoconą dekorację wykonano po wypaleniu talerza malując ją odpowiednio przygotowanym złotem. Zarówno na kołnierzu jak i na lustrze talerza zachowała się złota dekoracja - ze względu na charakter zdobień najbardziej narażona na zniszczenie. Przedstawia motywy floralne – stylizowaną wić roślinną łączącą pięć pojedynczych kwiatów lotosu – jeden w centralnej partii lustra i cztery regularnie rozmieszczone na kołnierzu. Na spodzie talerza znajduje się chiński znak w podwójnym pierścieniu.

Talerz powstał najpewniej w 1. poł. XVIII wieku, w erze Kangxi (1662-1722) dynastii Qing, w okresie rozkwitu porcelany chińskiej.

Ten piękny i rzadki przedmiot notowany jest w inwentarzu zbiorów dalekowschodnich kolekcji wilanowskiej z 1832 roku, spisanym na zlecenie Aleksandra Potockiego. Znajdował się w obecnym Pokoju Średnim – w Pokojach Chińskich, na piętrze korpusu pałacu, urządzonych przez Stanisława Kostkę Potockiego.

Hasła kontekstowe: Aleksander Potocki, Kangxi, lotos, Pokoje Chińskie, Pokój Średni, Stanisław Kostka Potocki, Qing