Półszeląg

Jan Fryderyk (1569–1600) przejął księstwo szczecińskie w okresie kryzysu monetarnego. Dopiero w 1580 roku, po półwiekowej przerwie w emisji monet, wybił w mennicy szczecińskiej niewielkie ilości ćwierćtalarów. Słaba kondycja finansowa władcy i brak srebra przekładały się również na nielicznie bite szelągi, ich wielokrotności i części. Interesujące nas tutaj półszelągi mennica wypuściła tylko w 1582 i 1594 roku.

Wszystkie nominały szelągowe mają taką samą treść stempli, która miała świadczyć o jedności państwa i dynastii oraz o religijności władcy. Jan Fryderyk w 1557 r. został pierwszym tytularnym biskupem kamieńskim, po wprowadzeniu reformacji i śmierci ostatniego biskupa katolickiego. Zastosowana na awersie ikonografia – ukoronowany gryf przedstawiony w pozycji bojowej: wspięty, z rozłożonymi skrzydłami i szponiastymi łapami – podkreślała siłę i potęgę władcy. Z kolei rugijska tarcza herbowa na odwrocie manifestuje przejęcie zwierzchnictwa Gryfitów nad Rugią, po wymarłej w 1325 roku tamtejszej dynastii.

Stemple omawianego półszeląga wyszły spod ręki szczecińskiego złotnika Gregora Westpfahla, zatrudnionego w mennicy na stanowisku mincmistrza. Sygnaturę artysty w postaci skrzydła orła widzimy tutaj wplecioną w legendę rewersu. Warto dodać, że Westpfahl wybił półszelągi na lubecką stopę 64-talarową, podczas gdy w księstwie obowiązywała lżejsza stopa pomorska. Było to działanie niezgodne z prawem, które potęgowało chaos i w dalszej kolejności przyczyniło się do poważnych problemów gospodarczych.

Genowefa Horoszko