Teryna z melonem

Konwisarstwo było rzemiosłem zajmującym się wyrobem naczyń i innych przedmiotów użytkowych z cyny oraz jej stopów. Ze względu na trwałość surowca i estetykę wyrobów wykonywano z niej elementy wyposażenia kościołów, zamków oraz domów zamożnych mieszczan. Z czasem powstało również wiele nietuzinkowych cynowych form użytkowych, takich jak konwie do przechowywania wody lub mleka oraz szkandele do nagrzewania pościeli.

Na obszarze Pomorza jeden z prężniej działających cechów konwisarzy znajdował się w Szczecinie, gdzie w okresie od XV do połowy XIX stulecia funkcjonowało ponad stu rzemieślników, którzy zawodowo zajmowali się tym rzemiosłem. Jednym z nich był Andreas Oestmann, pochodzący ze szwedzkiej miejscowości Karlskrona, który prawa cywilne Szczecina uzyskał 30 lipca 1756 roku. Jako obywatel miasta wykonywał wiele różnego rodzaju przedmiotów, pośród których znajdowała się prezentowana teryna cynowa o bardzo efektownej formie, naśladująca wyroby srebrne. Analogiczne obiekty znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Gdańsku (nieco mniejszy wariant), a także Muzeum Narodowego w Warszawie.

Anna Lew-Machniak