![S.13012MŁ Ikona](/brepo/panel_repo/2024/10/30/l8epcj/contain-360-1000-max-s13012ml-nfj0901.webp)
Chrystus Pantokrator
Ikona
XX wiek
Muzeum – Zamek w Łańcucie
Jest częścią kolekcji: Ikony
W Bizancjum relikwie były ważnym elementem formującym artystyczno-symboliczną przestrzeń sacrum zarówno świątyni, jak i pojedynczej ikony. Do ważniejszych wyobrażeń tego typu zalicza się ikona z przedstawieniem martwego Ciała Zbawiciela w Grobie (Akra Tapeinosis), ukazanego w popiersiu lub półpostaci na tle krzyża, ze śladami męki na ciele. Przedstawienie to nie ma odpowiednika w tekstach ewangelicznych. Najstarsze wizerunki biorą początek z wczesnej tradycji bizantyjskiej związanej z relikwią Całunu, w który było zawinięte po śmierci Ciało Zbawiciela oraz ikony Mandylionu przechowywanych początkowo wraz z innymi relikwiami Męki Pańskiej w sanktuarium świątyni Bogurodzicy Faros w cesarskim zespole pałacowym Konstantynopola, a później w cerkwi Bogurodzicy na Blacherniach. Z przekazów źródłowych wiadomo, że w każdy piątek Całun przymocowany pionowo do krzyża był rozwijany i okazywany wiernym, z odbiciem Ciała Chrystusa na płótnie (częściowo widocznym - popiersie lub półpostać). Jednak relikwii tych nie udostępniano do bezpośredniej adoracji i ucałowania wiernym, do tego celu wykładano uprzednio wykonane niewielkie ikony z wizerunkiem martwego Ciała Chrystusa w Grobie skopiowanego z istniejących relikwii. W ten sposób zapoczątkowana została ikonografia obrazowania Mistycznego Ciała Zbawiciela. Ikony Chrystusa w Grobie wykorzystywano w obrzędach liturgii Wielkiego Tygodnia. Był on najbardziej odpowiednią ilustracją wydarzeń Męki Pańskiej – kwintesencją jej najważniejszych momentów: Ukrzyżowania (krzyż za postacią Chrystusa); śmierci Zbawiciela - Jego martwe Ciało w Grobie; Opłakiwanie Chrystusa uosobione przez postać podtrzymującej Zbawiciela Bogurodzicy. W ruskiej tradycji ikony z podtrzymującą zmarłego Chrystusa Marią tytułuje się słowami kanonu „Nie Opłakuj Mnie Matko” pieśni z obchodów Wielkiej Soboty, ułożonej przez Kosmę Pieśniarza w VIII w.
Teresa Bagińska-Żurawska https://orcid.org/0000-0002-9243-3967
Autor / wytwórca
Rodzaj obiektu
ikony
Technika
tempera, pozłotnictwo
Tworzywo / materiał
drewno, zaprawa kredowa, tempera, srebro, płótno
Pochodzenie / sposób pozyskania
decyzja administracyjna
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum - Zamek w Łańcucie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
nieznany
XX wiek
Muzeum – Zamek w Łańcucie
nieznany
2. połowa XIX wieku
Muzeum – Zamek w Łańcucie
Nieznane/ nieznane
XIX/XX wiek
Muzeum – Zamek w Łańcucie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Zamkowe w Malborku
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna
0/500
Używamy plików cookie, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Plikami cookie możesz zarządzać, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki internetowej. Więcej informacji w Polityce prywatności.
Używamy plików cookie, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Plikami cookie możesz zarządzać, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki internetowej. Więcej informacji w Polityce prywatności.
Zarządzaj plikami cookies:
Ten rodzaj plików cookies jest niezbędny do funkcjonowania serwisu. Możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki tak, aby je zablokować, jednak strona nie będzie wtedy działała prawidłowo.
WYMAGANE
Służą do pomiaru zaangażowania użytkowników i generowania statystyk na temat serwisu w celu lepszego zrozumienia, jak jest używany. Jeśli zablokujesz ten rodzaj cookies nie będziemy mogli zbierać informacji o korzystaniu z serwisu i nie będziemy w stanie monitorować jego wydajności.