Ale ty nie wyjedziesz, prawda?

Plansza z noweli o Ludwice Okrent (po ślubie: Wujec). Ludka urodziła się w 1941 r. we Lwowie. Późniejszą część wojny jej rodzina przeżyła w głębi Związku Radzieckiego, dokąd uciekła po wybuchu konfliktu niemiecko-radzieckiego (szacuje się, że z około 250 tys. Żydów polskich ocalałych z Zagłady aż dwie trzecie uratowało się właśnie na Wschodzie).

Okrentowie zamieszkali po wojnie w odbudowywanej Warszawie. Ludwika uczęszczała do szkoły Towarzystwa Przyjaciół Dzieci, chodziła do klubu Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Żydów w Polsce, wyjeżdżała na organizowane przez TSKŻ kolonie i obozy. Głównym wątkiem problemowym noweli są powracające w różnych okresach powojennych rozterki polskich Żydów, czy pozostać w Polsce Ludowej, czy emigrować (do Izraela, Europy Zachodniej, Stanów Zjednoczonych, Ameryki Południowej). Ludwika przekonała swoich bliskich do pozostania. W okresie Marca ‘68 także nie wyjechała z Polski, co jest tematem tej planszy.

Przemysław Kaniecki