Haczyk kominkowy

Kominkom, które służyły do ogrzewania pomieszczeń, towarzyszyły przybory kominkowe pełniące dwie funkcje- użytkową i dekoracyjną. W ich skład wchodziły: wilki kominkowe, szczypce, łopatka – szufelka, pogrzebacz, haczyk, miotełka, mieszek do podtrzymywania ognia (zwykle drewniany oprawiony w skórę), stojak na przybory, ekranik kominkowy, blacha przed kominek. Wyroby te podlegały modzie i ich wygląd zmieniał się w zależności od dominującego w danym okresie stylu w sztuce. Większość posiadanych przez Muzeum – Zamek w Łańcucie akcesoriów kominkowych pochodzi z czasu od XVIII wieku do pocz. XX wieku, a wykonane są z mosiądzu, brązu złoconego, stali, powstały głownie Anglii, Francji i Polsce. Haczyk kominkowy wchodzący w skład przyborów kominkowych, pochodzi z XIX wieku, ze zbiorów Potockich. Haczyk niezbyt duży, wykonany ze stali z mosiężnym uchwytem. Haczyk w formie prostego pręta, u dołu wygiętego w kształcie litery „C” ostro zakończonego. Uchwyt mosiężny w formie rozszerzającej się tralki zdobnej w trzy nakładane pierścienie, zakończonej sterczynką w kształcie spłaszczonej kulki. Obecnie jest eksponowany z innymi przyborami kominkowymi w Gabinecie Ordynata.

Przemysław Kucia