Szafka kątowa

Niska szafka kątowa z drzwiczkami dwuskrzydłowymi [zamykanymi na zamek] wsparta jest na czterech nóżkach (trzy z przodu, jedna z tyłu). W jej wnętrzu znajdują się dwie półki. Przód szafki jest lekko sfalowany symetrycznie w stosunku do pionowej osi. Na wierzchu profilowany blat z czerwonego marmuru dopasowano kształtem do wygięcia fasady. Przód szafki pokryty fornirem orzechowym zdobi na  skrzydłach drzwiczek intarsja podwójnymi jasnymi żyłkami bukszpanu w układzie geometrycznym - w prostokąt wpisany jest romb spleciony z prostokątem. Dekoracyjne duże plakiety z brązu złoconego w kształcie wirujących rozet z liści akantu akcentują punkty centralne drzwiczek, małe stylizowane muszle ich narożniki. Przednia noga na osi szafki zakryta jest plakietą przedstawiającą niewielką palmetą w ujęciu symetrycznie rozchylonych liści akantu. Na bocznych nóżkach zamontowano połówki analogicznego brązu przeciętego na pół.

Francuskie szafki kątowe fornirowane orzechem, zdobione brązami rejestrowane są w inwentarzu pałacu wilanowskiego wykonanym na polecenie ks. Izabeli Lubomirskiej w 1893 r. w narożnych gabinecikach apartamentów królewskich. Kilka lat później przekazane zostały wraz z innymi meblami i całym pałacem córce Aleksandrze Potockiej i jej mężowi Stanisławowi Potockiemu twórcom muzeum w Wilanowie.

AK

apartament ks. I. Lubomirskiej, wilanowska kolekcja, warsztat francuski, meble szafkowe