Wazon

Porcelanowy wazon o gruszkowatym kształcie na niskiej stopie z długą, cylindryczną szyjką zakończoną cebulastym rozszerzeniem. Szyję naczynia oplata smukły zawinięty smok. Piękno wazonu podkreśla mleczne, przeświecające szkliwo. Delikatna, nieco uproszczona, pełnoplastyczna dekoracja chińskiego smoka dopełnia subtelnej stylistycznej formy naczynia.

Wazon powstał najpewniej w warsztatach w Dehua, w chińskiej prowincji Fuijan, w okresie panowania Kangxi (1662-1722). Wyroby z tamtejszych manufaktur, znane również jako blanc de Chine, należą do jednych z najbardziej charakterystycznych dzięki doskonałej bieli porcelany. Porcelana z Dehua była produkowana za czasów dynastii Ming (1368-1644), jednak do Europy trafiła dopiero później, w początkach XVIII wieku. Na Starym Kontynencie zyskała popularność i naśladowano ją w wielu europejskich warsztatach.

W kolekcji wilanowskiej znajduje się analogiczny wazon do pary. Dokumenty archiwalne wskazują, że oba naczynia zdobiły nieistniejące już Pokoje Chińskie zlokalizowane niegdyś na piętrze korpusu pałacu, zaprojektowane i zaaranżowane przez Stanisława Kostkę Potockiego, z wystrojem uzupełnianym przez jego potomnych.