Stolik prostokątny - chinoiserie

Stolik prostokątny na czterech cienkich toczonych nogach lekko wygiętych u dołu. Zakończenia nóg nacięte w formie zbliżonej do racic. Blat w narożach opatrzony niewielkimi sterczynami. Oskrzynienie ażurowe, carga wycięta w podwójne łuki - na zbiegu których podwójna szyszka - oraz ukośna rzadka kratka. Drewno malowane na kolor czarny, krawędzie ozdobione paskami w kolorze złotym. Nogi między sobą powiązane parami ukośnie skrzyżowanych cienkich metalowych prętów malowanych na kolor złoty. Takie same pręty ustawione poziomo tworzą proste wiązanie nóg.

Ten niewielki, lekki stolik jest jednym z trzech zachowanych w kolekcji (obok Wil.3183 i Wil.3184), wiadomo jednak, że pierwotnie było ich przynajmniej cztery. Stanowiły one fragment pochodzącego zapewne z 2. ćw. XIX w. wyposażenia Pokojów Locciego na I piętrze korpusu pałacu wilanowskiego, będącego wówczas częścią Pokoi Chińskich urządzonych według koncepcji Stanisława Kostki Potockiego przez Aleksandrę z Lubomirskich Potocką i jej syna Aleksandra. Apartament chiński nie miał funkcji mieszkalnej, a stanowił oprawę dla ekspozycji kolekcji sztuki i rzemiosła Dalekiego Wschodu. Stoliki służyły jako podstawy pod lekkie eksponaty, takie jak lakowe szkatułki, Kapelusz Hiński drewniany czy Maszyna Hińska w szafeczce do robienia Herbaty, jak napisano w inwentarzu z 1. Połowy XIX wieku.