Letni Refektarz w Pałacu Wielkich Mistrzów

W poziomym kadrze widok rekonstrukcyjny średniowiecznego wnętrza Letniego Refektarza w kierunku zachodnim, opracowany według pomiarów własnych Friedricha Davida Gilly’ego. Sala nakryta sklepieniem żebrowym – radialnym, skomponowanym w kwadracie, o rozbudowanej siatce żeber, pośrodku wspartym na jednym filarze, a po bokach na szesnastu profilowanych wspornikach. Ściany zewnętrzne przeprute dwukondygnacjowymi otworami okiennymi o prostym zamknięciu; poniżej przepruć kamienne ławy. Na podłodze dwubarwna posadzka o motywie szachownicy. Kompozycja ożywiona (na pierwszym planie) figuralnym sztafażem, ukazującym prowadzoną przez biskupa procesję Krzyżaków (kapłani i rycerze).

W latach osiemdziesiątych XVIII wieku wnętrze to zostało pod nadzorem radcy wojennego Johanna Müllera podzielone nad dwie kondygnacje i zaadaptowane na mieszkania dla pracowników manufaktury tkackiej, znajdującej się w części wschodniej pałacu.

Pierwowzór rysunkowy (z innym sztafażem figuralnym i ostrołukowym zamknięciem górnych okien), przypisywany Friedrichowi Davidowi Gilly’emu, znajduje się w Kunstbibliothek, Staatliche Museen zu Berlin Preussischer Kulturbesitz; tamże przechowywany jest rysunek, datowany na przełom 1797 i 1798 roku, autorstwa jednego z najwybitniejszych uczniów Gilly’ego – Karla Friedricha Schinkla (1781–1841). Natomiast w Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie znajduje się podkolorowywany akwarelą rysunek izometryczny z widokiem fragmentu sklepienia sali, ujętego od dołu.

dr Justyna Lijka