treść serwisu

Kobieta grająca na instrumencie strunowym koto

z cyklu Furyu kin gi sho ga (Wytworne zajęcia - gra na koto, gra w go, kaligrafia, malarstwo), drzeworyt

Jest częścią kolekcji: Drzeworyty japońskie ukiyo-e

Nota popularyzatorska

Scena rodzajowa przedstawia dwie kobiety: damę grającą na koto i małą służebną z tacą z dymiącą czarką. Dama klęcząca przed instrumentem ubrana jest w kimono ze wzorem żurawi wśród chmur. Koto, na którym gra kobieta, jest tradycyjnym japońskim instrumentem muzycznym, rodzajem cytry. Jak wiele tradycyjnych japońskich instrumentów muzycznych pochodzi z Chin. Jego pierwowzorem była chińska cytra guzheng, niewiele różniąca się od koto pod względem konstrukcyjnym. Koto zostało sprowadzone do Japonii około VII–VIII w. Początkowo grano na nim jedynie na dworze cesarskim. Kładzie się je poziomo na podłodze. Grający klęka lub siada na niskim stołeczku po prawej stronie instrumentu. Do szarpania strun używa trzech plektronów z pierścieniami zakładanymi na kciuk, palec wskazujący i środkowy prawej ręki. Lewa dłoń operuje po drugiej stronie ruchomych podstrunników, gdzie dociska poszczególne struny.

Autorem grafiki jest Utagawa Toyokuni I (1769–1825?), który jest zaliczany do wielkich mistrzów ukiyo-e. Kierował słynną szkołą drzeworytu – Utagawa. Dzięki niemu szkoła ta osiągnęła wysoką pozycję i utrzymała poziom aż do końca XIX w. Jego ojcem był Kurahashi Gorobei, rzeźbiarz lalek i kukiełek w Edo. Gdy miał 14 lat Toyokuni został oddany na naukę do Utagawy Toyoharu, twórcy szkoły. W uznaniu jego zdolności artystycznych, Toyokuni przyjął później nazwisko Utagawa Toyokuni, zgodnie z powszechną praktyką używania jednej sylaby imienia swojego mistrza. Dzięki ciężkiej pracy najpierw osiągnął mistrzostwo, a następnie zsyntetyzował styl poprzedników – mistrzów ukiyo-e: Utamaro, Chōbunsai Eishi i Eishōsai Chōki, których dzieła studiował. Dzięki temu stworzył swój własny styl. Tworzył głównie grafiki związane z teatrem kabuki. Był też twórcą grafik wojowników musha-e, erotyków shunga i przede wszystkim bijin-ga. Toyokuni zmarł w Edo w 1825 r. w otoczeniu licznych swoich uczniów.

Grafika sygnowana przy lewej krawędzi pośrodku: Toyokuni ga.

Nad dolną krawędzią stempel cenzora: kwamei znak wydawcy: Yamashiro-Ya Shokakudo.

Katarzyna Paczuska

Informacje o obiekcie

Informacje o obiekcie

Autor / wytwórca

UTAGAWA Toyokuni I (1769–1825?)
ENOMOTOYA Kichibei (ok. 1786–lata 30. XIX w.)

Wymiary

cały obiekt: wysokość: 37,7 cm, szerokość: 25,3 cm

Rodzaj obiektu

grafika

Technika

drzeworyt nishiki-e, karazuri (ślepe tłoczenie)

Tworzywo / materiał

papier

Pochodzenie / sposób pozyskania

darowizna

Czas powstania / datowanie

1791 — 1803

Miejsce powstania / znalezienia

powstanie: Japonia, Edo

Właściciel

Muzeum Okręgowe w Toruniu

Numer identyfikacyjny

MT/DW/223

Lokalizacja / status

obiekt nie jest teraz eksponowany

Dodaj notatkę

Edytuj notatkę

0/500

Jakiś filtr
Data od:
Era
Wiek:
+
Rok:
+
Data do:
Era
Wiek:
+
Rok:
+
asd