Erwin Axer na fotografii

W 1997 r. Erwin Axer (1917–2012), reżyser, twórca świetności Teatru Współczesnego w Warszawie, opowiadał dziennikarzowi „Kuriera Polskiego”: „Jestem zadowolony ze swojego życia. To duże szczęście, jeżeli człowiek może robić to, na co ma ochotę, jeżeli do tego otaczają go koledzy, których lubi i ceni. Dużo też w życiu grałem w tenisa i do czasu jeździłem na nartach. Czego jeszcze można sobie życzyć?”. Jego uczeń i następca Maciej Englert mówił o nim: „Był Europejczykiem. Miał obycie, maniery, wiedzę i klasę. Znalazł swoje miejsce nie tylko w historii teatru polskiego, ale i wiedeńskiego Burgtheater” (Jacek Cieślak,”Europejczyk w teatrze”, „Rzeczpospolita” z 7.08.2012).

Axer był uczniem Leona Schillera. W 1939 r. skończył studia reżyserskie w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej. Po wojnie, od 1949 do 1981 r., kierował stołecznym Teatrem Współczesnym. Z tekstów pisanych w latach 1978–2003 złożył tomy „Z pamięci” oraz „Ćwiczenia pamięci”, które jak pisano, stworzyły „niechronologiczną historię w odcinkach – historię pewnego stulecia i życia”.

Portret Erwina Axera powstał w 1983 r. w mieszkaniu reżysera i Ewy Starowieyskiej.

Renata Piątkowska