Czarka

Wykonana ze szkła niewielka czarka była jednym z elementów wyposażenia pochówku z późnego okresu rzymskiego (koniec III–1. poł. IV wieku n.e.) odkrytego na terenie osady wielokulturowej. Badania na stanowisku podjęli w 1959 roku archeolodzy z Państwowego Muzeum Archeologicznego w Warszawie. Interwencja archeologiczna przeprowadzona przez dra Jana Kowalczyka, a następnie systematyczne wykopaliska prowadzone w 1959 i 1960 roku przez Teresę Lianę i Teresę Piętkę-Dąbrowską dostarczyły wielu znalezisk pochodzących z różnych okresów chronologicznych. Po opracowaniu materiały te, związane terytorialnie z Lubelszczyzną, przekazano do zbiorów Działu Archeologii Muzeum Narodowego w Lublinie.

Najciekawszy z odkrytych obiektów to niewątpliwie grób, który zawierał szkielet około trzynastoletniej dziewczyny i towarzyszące mu dary grobowe: 9 naczyń, z których 2 są lepione w ręku, a 7 to wysokiej klasy toczone wyroby garncarskie, oraz grzechotkę glinianą, srebrną zapinkę i naczynie szklane.

Szklane naczynie jest prawie kompletne. Pod jego wylewem znajduje się zdobienie poziomą nitką obiegającą korpus 1,5 raza. Czarkę wykonano ze szkła przezroczystego, bezbarwnego o lekko żółtawym odcieniu. Do jego wyrobu zastosowano metodę wydmuchiwania w formie z obracaniem. Zdobienie wykonano poprzez nalepienie na ukształtowane naczynie gorącej nitki szklanej.

Dary grobowe oraz charakter pochówku wskazują na jego związek z ludnością tzw. grupy masłomęckiej, która w młodszym okresie rzymskim stworzyła na terenie Kotliny Hrubieszowskiej cywilizację o wysokim poziomie rozwoju, utrzymującą ścisłe kontakty ze światem antycznym, czego dowodem jest importowana czarka szklana.
Naczynia szklane były w starożytności towarem luksusowym, a technika ich wyrobu jedną z najbardziej strzeżonych tajemnic. Na ziemiach polskich występują jako importy i są dowodem na ożywione kontakty „barbarzyńskich” kultur ze światem antycznym. Na terenie Lubelszczyzny jest to jedno z zaledwie kilkunastu dobrze zachowanych naczyń szklanych. Naczynie z Werbkowic to unikalny zabytek ze względu na formę oraz niezwykle interesujący z powodu kontekstu odkrycia.