Serweta na chałkę szabasową
XX wiek
Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN
Opracowujemy dokumentację cyfrową
Jest częścią kolekcji: Sztućce z herbem Pilawa
Łyżka do kompotu jest jedną z sześciu łyżek zachowanych w wilanowskiej kolekcji wykorzystywanych do nakładania półpłynnego deseru z owocami. Gładki czerpak ma proporcjonalny owaloidalny kształt. Cała wykonana została ze srebra złoconego, a jej trzonek pokrywa precyzyjna odlewana i cyzelowana dekoracja. Awers uchwytu ozdobiony został symetryczną arabeską z wizerunkiem pawia w owalnym medalionie otoczonym szlakiem z podwójnych kropek i kresek. Dekorację rewersu stanowi ornament groteskowy z symetrycznie ułożoną wicią roślinną, głową – Meduzy?, parą rogów obfitości oraz owalem prezentującym herb Potockich - Pilawa. Szczegółowo cyzelowany herb na tarczy pod koroną hrabiowską ze strusimi piórami otoczony został od dołu szarfą z dewizą rodową "Scutum Opponebat Scutis" i ujęty w owal zwieńczony motywem arabesek. Podobnie jak na awersie, brzeg trzonka opasuje szlak z podwójnych kropek i kresek. Miejsce styku trzonka z czerpakiem pokryto wydłużonymi owalami wypełnionymi dekoracją roślinną.
Łyżka do kompotu należy do zespołu sztućców zwanych środkiem stołu. Była to grupa utensyliów używanych do nakładania potraw z półmisków. Dobrym zwyczajem w zamożnych domach było dbanie, aby goście mieli do nakładania każdej z potraw oddzielny sztuciec w celu nie mieszania różnych smaków.
Zespół nakryć jest wiązany z Aleksandrą Potocką, córką Stanisława Septyma Potockiego i żoną Augusta Potockiego, właściciela Wilanowa od 1845 r. O pochodzeniu nakryć świadczy zapis w inwentarzu Pałacu z 1867 r., że komplet stanowi własność „J. W. Hrabiny Pani”. Ponadto, na podstawie treści dokumentów z kolekcji AGAD AGWIL stwierdzono istnienie w XIX w. co najmniej dwóch kolejnych kompletów nakryć. W 2019 r. z antykwariatu w Zurichu Muzeum otrzymało nadzwyczajną ofertę, na podstawie której kupiono do zbiorów zestaw takich samych sztućców na 12 osób (Wil.6260/1-39). W komplecie tym znajdują się również dwie łyżki do kompotu identyczne z tymi z kolekcji historycznej.
Joanna Paprocka Gajek
Łyżka do kompotu jest jedną z sześciu łyżek zachowanych w wilanowskiej kolekcji wykorzystywanych do nakładania półpłynnego deseru z owocami. Gładki czerpak ma proporcjonalny owaloidalny kształt. Cała wykonana została ze srebra złoconego, a jej trzonek pokrywa precyzyjna odlewana i cyzelowana dekoracja. Awers uchwytu ozdobiony został symetryczną arabeską z wizerunkiem pawia w owalnym medalionie otoczonym szlakiem z podwójnych kropek i kresek. Dekorację rewersu stanowi ornament groteskowy z symetrycznie ułożoną wicią roślinną, głową – Meduzy?, parą rogów obfitości oraz owalem prezentującym herb Potockich - Pilawa. Szczegółowo cyzelowany herb na tarczy pod koroną hrabiowską ze strusimi piórami otoczony został od dołu szarfą z dewizą rodową "Scutum Opponebat Scutis" i ujęty w owal zwieńczony motywem arabesek. Podobnie jak na awersie, brzeg trzonka opasuje szlak z podwójnych kropek i kresek. Miejsce styku trzonka z czerpakiem pokryto wydłużonymi owalami wypełnionymi dekoracją roślinną.
Łyżka do kompotu należy do zespołu sztućców zwanych środkiem stołu. Była to grupa utensyliów używanych do nakładania potraw z półmisków. Dobrym zwyczajem w zamożnych domach było dbanie, aby goście mieli do nakładania każdej z potraw oddzielny sztuciec w celu nie mieszania różnych smaków.
Zespół nakryć jest wiązany z Aleksandrą Potocką, córką Stanisława Septyma Potockiego i żoną Augusta Potockiego, właściciela Wilanowa od 1845 r. O pochodzeniu nakryć świadczy zapis w inwentarzu Pałacu z 1867 r., że komplet stanowi własność „J. W. Hrabiny Pani”. Ponadto, na podstawie treści dokumentów z kolekcji AGAD AGWIL stwierdzono istnienie w XIX w. co najmniej dwóch kolejnych kompletów nakryć. W 2019 r. z antykwariatu w Zurichu Muzeum otrzymało nadzwyczajną ofertę, na podstawie której kupiono do zbiorów zestaw takich samych sztućców na 12 osób (Wil.6260/1-39). W komplecie tym znajdują się również dwie łyżki do kompotu identyczne z tymi z kolekcji historycznej.
Joanna Paprocka Gajek
Autor / wytwórca
Wymiary
cały obiekt: wysokość: 21,6 cm, szerokość: 4,9 cm
Rodzaj obiektu
sztuciec
Technika
złocenie; cyzelowanie
Tworzywo / materiał
srebro
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
nieznane
XX wiek
Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN
Bridgwood & Son
XIX/XX wiek
Muzeum – Zamek w Łańcucie
Bridgwood & Son
XIX/XX wiek
Muzeum – Zamek w Łańcucie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Narodowe w Lublinie
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna
0/500
Używamy plików cookie, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Plikami cookie możesz zarządzać, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki internetowej. Więcej informacji w Polityce prywatności.
Używamy plików cookie, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Plikami cookie możesz zarządzać, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki internetowej. Więcej informacji w Polityce prywatności.
Zarządzaj plikami cookies:
Ten rodzaj plików cookies jest niezbędny do funkcjonowania serwisu. Możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki tak, aby je zablokować, jednak strona nie będzie wtedy działała prawidłowo.
WYMAGANE
Służą do pomiaru zaangażowania użytkowników i generowania statystyk na temat serwisu w celu lepszego zrozumienia, jak jest używany. Jeśli zablokujesz ten rodzaj cookies nie będziemy mogli zbierać informacji o korzystaniu z serwisu i nie będziemy w stanie monitorować jego wydajności.