Waza

Kosz do owoców wykonany został około 1780r. w manufakturze porcelany w Miśni. Ta pierwsza w Europie manufaktura porcelany, założona została w 1710 roku przez Augusta II Sasa, działa ona do dziś. Łańcucki kosz do owoców wykonany został około 1780 r., w okresie kiedy dyrektorem wytwórni był Camillo Marcolini (1774 – 1814) starający się przywrócić jej dawną świetność, utraconą po wojnie siedmioletniej (1756 – 1763). Ażurowe kosze do owoców z uchwytami w kształcie baranich głów były charakterystyczne wśród wytwarzanych wówczas przez Miśnię naczyń o formach klasycystycznych. Powyższy kosz z mlecznobiałej porcelany ma owoidalną czaszę spoczywającą na okrągłej podstawie w formie cokołu, dwa złocone uchwyty są w kształcie baranich głów. Wzdłuż górnego brzegu kosza biegnie plastyczna girlanda z wieńca laurowych liści, zawieszona w czterech osiowych punktach naczynia: nad umieszczonymi pośrodku czaszy kosza medalionami z wirującą rozetą oraz przełożona przez rogi baranich łbów. Kosz wewnątrz pokrywa dekoracja malarska. Są to cztery owalne malowane medaliony ze scenami marynistycznymi, obramione złoconym szlakiem ornamentalnym, który obiega także górny brzeg naczynia. Podstawę kosza zdobią naturalistycznie malowane motyle, żuki, biedronki i gałązki kwiatowe, oplata ją plastyczna girlanda z wieńca z liści i różyczek przewleczona przez cztery złocone plastyczne kółeczka. Dolny pierścień podstawy zdobi meander. Brzegi naczynia podkreślają złocone paski.

Barbara Trojnar