Św. Piotr

Figura przyścienna, płasko ścięta z tyłu, ujęta frontalnie, w pozycji stojącej, na prostokątnym cokole. Brak całej lewej części ciała. Głowa łysa, z resztkami włosów na czubku i po bokach, osadzona na krótkiej, masywnej szyi. Twarz starszego mężczyzny ze zmarszczkami na czole. Na twarzy krótki zarost. Postać w prawej, zgiętej ręce trzyma klucz, w lewej zachowaną fragmentarycznie księgę. Odziana jest w długą, luźną szatę z okrągłym dekoltem. Spod niej wystaje szpiczasty czubek prawego trzewika. Na ramiona narzucony jest płaszcz.

Figura przedstawia apostoła św. Piotra, o czym informuje trzymany w dłoni atrybut. Zgodnie ze słowami Jezusa: „I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie”, trzymany przez apostoła klucz symbolizuje duchową moc i władzę św. Piotra w sprawach życia wiecznego i doczesnego. Pierwotna lokalizacja rzeźby nie jest znana. Wiadomo, że figura powstała na początku XX wieku, najpewniej w pracowni snycerskiej zlokalizowanej na zamku w Malborku, z przeznaczeniem do wystroju jednego z tutejszych wnętrz kościelnych.

dr Monika Czapska