Portret księcia Filipa I
portret męski
1541
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Jest częścią kolekcji: Emalie europejskie
Okrągła plakieta z wizerunkiem konnego rycerza, wypełniającym niemal całkowicie jej powierzchnię, pokryta całkowicie emalią z dekoracją en grisaille na czarnym tle ze złoceniami. Przedstawienie ożywiają kolorystyczne akcenty detali w tonacji niebieskiej, zielonej, ugrowej i fioletu. Siwego, w prawo zwróconego, stojącego konia dosiada brodaty mężczyzna ubrany w długi płaszcz z przerzuconą przez lewę ramię tarczą, trzymający lejce w dłoniach. U jego prawego boku zwisa szeroka zapinana sakwa. Koń ubrany w zdobną uprząż z piórami nad głową, okryty ozdobnym czaprakiem w bogaty renesansowy deseń, z niebieskimi frędzlami. Wokół skraju górnej krawędzi, po dwóch stronach widoczna inskrypcja pisana złotymi literami (częściowo wykruszona): „Josue Rex”.
Jozue i jego historia zostały opisane w Starym Testamencie w Księdze Jozuego. Jego imię, nadane przez Mojżesza, znaczyło tyle, co Jahwe to wybawienie. Jest uznawany za symbol wierności i nieugiętości. Był biblijnym następcą Mojżesza i to on wyprowadził Izraelitów do Ziemi Obiecanej. Następnie podzielił ją pomiędzy 12 synów Jakuba, dając początek pokoleniom izraelskim. Jozue żył 110 lat.
Plakieta należy do cyklu dekoracyjnych przedstawień z wizerunkami „Dziewięciu bohaterów”. W zbiorach wilanowskich znajduje się jeszcze druga plakieta z tego cyklu – z przedstawieniem Hektora. Temat dzielnych mężów, znany również jako „Bohaterowie świata” czy „Dziewięciu mężnych”, był szczególnie popularny w późnym średniowieczu za sprawą poematu Jacques’a de Longuyon pt. Les Voeux du paon (ok. 1310). Wychwalano w nim cnoty, takie jak: odwaga, wierność i honor. Ich personifikacjami stali się bohaterowie antyczni (Hektor, Aleksander Macedoński, Juliusz Cezar), starotestamentowi (Jozue, Dawid, Juda Machabeusz) i chrześcijańscy (król Artur, Karol Wielki, Gotfryd de Bouillon).
Wg szczątkowych informacji źródłowych należy przypuszczać, że kolekcja emalii limuzyjskich w Wilanowie tworzona była zapewne przez Aleksandra Potockiego, a poszerzana przez jego syna – Augusta.
Plakietę pokazano warszawskiej publiczności podczas Wystawy starożytności i przedmiotów sztuki w 1856 r. w pałacu hr. Augustostwa Potockich przy Krakowskim Przedmieściu 32 dziś: (Muzeum Uniwersytetu Warszawskiego). Opisano ją w katalogu tej wystawy wspólnie z plakietą Wil.203 pod pozycją 804.
Joanna Paprocka-Gajek
Autor / wytwórca
Wymiary
cały obiekt: wysokość: 22,0 cm, szerokość: 22,0 cm
Rodzaj obiektu
plakieta
Technika
kucie, emalia, złocenie złotem proszkowym
Tworzywo / materiał
miedź
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
Cranach, Lucas młodszy
1541
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Nieznane/ nieznane
XIX/XX wiek
Muzeum – Zamek w Łańcucie
nieznane
XX wiek
Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN
odkryj ten TEMAT
Muzeum Zamkowe w Malborku
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna
0/500
Używamy plików cookie, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Plikami cookie możesz zarządzać, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki internetowej. Więcej informacji w Polityce prywatności.
Używamy plików cookie, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Plikami cookie możesz zarządzać, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki internetowej. Więcej informacji w Polityce prywatności.
Zarządzaj plikami cookies:
Ten rodzaj plików cookies jest niezbędny do funkcjonowania serwisu. Możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki tak, aby je zablokować, jednak strona nie będzie wtedy działała prawidłowo.
WYMAGANE
Służą do pomiaru zaangażowania użytkowników i generowania statystyk na temat serwisu w celu lepszego zrozumienia, jak jest używany. Jeśli zablokujesz ten rodzaj cookies nie będziemy mogli zbierać informacji o korzystaniu z serwisu i nie będziemy w stanie monitorować jego wydajności.