Kałamarz z pokrywką

Sześcioboczny miedziany kałamarz z pokrywką na trzech okrągłych nóżkach. Górną część naczynka wieńczy w centralnej części niewielka pokrywka z motywem kwiatu, zwieńczona małą gałką. Obiega ją pas roślinnej wici z kwiatami peonii. Pod pokrywką kryje się cylindryczny pojemniczek na tusz z kobaltową dekoracją. Trzy górne naroża sześciokątnego naczynka posiadają okrągłe otwory. Boki przedmiotu zdobią powtarzające się, przestylizowane wielobarwne ornamenty floralne z motywami kwiatu lotosu. Spód naczynka dekoruje owoc granatu.

Pośród chińskiej emalii wyróżnia się trzy główne rodzaje: komórkową (cloisonné), żłobkową (champlevé) i malowaną. Emalie malowane w przeważającej mierze powstawały w Kantonie w prowincji Guangdong z przeznaczeniem na eksport. Ten typ emalii wykształcił się najpóźniej – w okresie panowania Kangxi (1662-1722) - najprawdopodobniej dzięki poznaniu techniki francuskiej malowanej emalii z Limoges. Emalie malowane powstawały poprzez pokrycie metalowej powierzchni, najczęściej miedzianej, cienką warstwą białej, nieprzeświecającej malatury i wypalenie jej. Na tak przygotowane tło nakładano pędzlem właściwą kolorową dekorację i naczynie powtórnie wypalano.

W kolekcji wilanowskiej zachował się zbiór różnorodnych przedmiotów z emalii kantońskiej. Trafiały do pałacu najpewniej w na przestrzeni XIX w. kupowane przez kolejnych właścicieli, ale również jako dar – o czym dowiadujemy się z zachowanych dokumentów archiwalnych. Niektóre przedmioty zdobiły dawne Pokoje Chińskie zaaranżowane przez Stanisława Kostkę Potockiego, których wyposażenie było uzupełniane przez kolejnych spadkobierców. Kałamarz stanowi komplet z tacką Wil.221, drugim kałamarzem –Wil.244 i piasecznicą – Wil.246.