Zydel

Zydel o podkowiastym gładkim siedzisku, wsparty na czterech lekko rozchylonych, nieco zbieżnych nogach o przekroju ośmioboku. Pod siedziskiem znajdują się dwie deski. w których parami osadzone zostały nogi. Deska oparcia została wpuszczona w siedzisko i połączona z nim za pomocą klinów. Jej kształt jest wykrojowy, od góry zamknięty faliście trzema łukami, w połowie wysokości przewężony i niżej ponownie się rozszerzający. Krawędzie podkreślone są ornamentem wstęgowym. W bocznych łukach zwieńczenia wyrzeźbione zostały dwie twarze. Pośrodku górnej części oparcia znajduje się otwór o kształcie odwróconego czworoliścia. Poniżej niego przedstawiony został kartusz herbowy z hełmem i labrami w formie roślinnych wici rozpostartych na cztery strony wypełniając przestrzeń całego oparcia. W polu widnieje puchar, powtórzony w zwieńczeniu oparcia, powyżej otworu.

Mebel formą i dekoracją nawiązuje do stylu późnorenesansowego, co w dziewiętnastym wieku było jednym z przejawów tzw. nurtu historycznego, odwołującego się do estetyki minionych epok. Meble w podobnym stylu za czasów Augusta i Aleksandry Potockich zdobiły liczne wilanowskie wnętrza, szczególnie te o przeznaczeniu ekspozycyjnym lub bibliotecznym, takie jak np. Galeria Obrazów zwana Muzeum, co można zobaczyć na rycinach opublikowanych w albumie Hipolita Skimborowicza i Wojciecha Gersona z 1877 roku pt. Willanów: Album: Zbiór widoków i pamiątek oraz kopje z obrazów Galeryi Willanowskiej…

Zakup Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie od osoby prywatnej w 2009 roku.

Mebel stanowi część zespołu złożonego z zydli o numerach inwentarzowych Wil.6013-Wil.6016.