Mężczyzna - portret

Krótko ostrzyżony, stateczny mężczyzna nosi pokaźny zarost: podkręcane wąsy i szpiczastą bródkę. Jego szyja zupełnie zasłonięta jest białym, dużym, obszytym koronką kołnierzem. Na piersi zwisa złoty łańcuch. Tło stanowi upięta po lewej stronie obrazu czerwona draperia z frędzlami, a po przeciwnej stronie skrawek herbowego kartusza. Twórca tego portretu scharakteryzował dostojnika środkami oszczędnymi, bardzo prostymi – trudna sztuka wyboru i godna podziwu powściągliwość. Cierpliwy, osadzony w realiach wzrok modela sprawia, że odbieramy go jako zleceniodawcę wymagającego, ale umiejącego czekać na końcowy efekt. Malarz nie dystansuje się od portretowanego, maluje z empatią, psychologizująco.

Obraz stanowi parę z portretem kobiety Wil.1678.

Wśród znakomitych dzieł Złotego Wieku malarstwa holenderskiego i flamandzkiego niezmiennie na plan pierwszy wysuwają się portrety, których wielorakość jest niedoścignionym osiągnięciem sztuki artystów tworzących w tym czasie i miejscu na rynek nie tylko krajowy. Portrety całopostaciowe czy też ujęte fragmentarycznie; w reprezentacyjnym stroju, kostiumie teatralnym czy łachu łączy niezmiennie pełne atencji podejście malarza do tematu. Obrazy te znajdują źródło inspiracji w portretowej rzeźbie rzymskiej, która w historii sztuki zapisała się jako werystyczna, więc nieidealizowana. W pełnej charakterystyce postaci pomagały przydawane modelom atrybuty, czy nawet psychologizujące temat światło. Z dzisiejszego punktu widzenia szczególnie ważny wydaje się poziom umiejętności warsztatowych widocznych w wykończeniu każdego portretu.

Obraz prawdopodobnie z kolekcji Augusta i Aleksandry Potockich.