Wazon

Porcelanowy wazon o kielichowatym kształcie należący do kompletu pięciu wazonów (Wil.3136-Wil.3140), który składa się z trzech naczyń z pokrywami, służących jako pojemniki na pot-pourri oraz pary bez pokryw w typie opisywanego. Takie komplety naczyń o podobnej dekoracji ustawiano w reprezentacyjnych wnętrzach na gzymsach kominków czy stołach. Delikatne, plastyczne kwiaty i owoce, a także cięte ażurowo pokrywy wazonów, stanowiły wyzwanie technologiczne dla wytwórni, miały jednak zadziwiać swą misternością i kunsztem wykonania. Wazon ozdobiono pełnoplastycznymi delikatnymi kwiatami oraz dwoma puttami. Wśród roślin rozpoznać można takie gatunki jak róża, prymulka goździk, i narcyz, dodano także owoce: brzoskwinię, śliwkę i cytrynę. Dodatkowo w polach obrazowych obramowanych złoconymi motywami rocaille'owymi, charakterystycznymi dla sztuki rokoka, z przodu i z tyłu namalowano okazałe bukiety kwiatowe.

Ten model wazony łączony jest z jednym z najsłynniejszych miśnieńskich modelerów Johannem Joachimem Kaendlerem (1706-1775). Powstał on najprawdopodobniej dla Fryderyka Wielkiego podczas wojny siedmioletniej (1756-1763) – władca, korzystając ze sposobności (fabryka znajdowała się wówczas na terenie przejętym przez niego), zamawiał wówczas duże ilości porcelany. Wazony o tym kształcie były jednak produkowane także później.

Zabytek najprawdopodobniej przybył do Wilanowa po ślubie Aleksandry Potockiej z Augustem Potockim w 1840 roku. Po raz pierwszy notowany jest w inwentarzu spisanym po 1864 roku, gdzie odnajdujemy zapis: "Wazony duże porcelanowe, ubrane dużemy kwiatamy, pnącemy, przy każdym po dwóch amorków, rokoko - szt.2". W tym samym pomieszczeniu – Gabinecie Lubomirskiej - znajdowały się także trzy inne wazony z kompletu.

Agnieszka Żuber