Kielich z herbem Pilawa

Kielich wykonany został około 1730 r. w manufakturze szkła pod Lubaczowem zwanej Hutą Kryształową założoną w 1717 r. przez hetmana Adama Mikołaja Sieniawskiego. Był on żonaty z Elżbietą Lubomirską, córką Stanisława Herakliusza Lubomirskiego, właściciela Łańcuta w latach 1699-1702. W zbiorach szkła polskiego w Łańcucie najliczniejsza jest grupa zabytków z tejże pobliskiej huty. Była to jedna z najstarszych polskich manufaktur szkła, która w produkcji swoich wyrobów osiągnęła bardzo wysoki, europejski poziom ich wykonania. Kierował nią Franciszek Fremel, znakomity specjalista saski sprowadzony do Polski w 1710 r. przez Augusta II Sasa. Huta czynna była przez cały wiek XVIII. Wyrabiano w niej szkła stołowe i świeczniki. Powyższy kielich wykonany jest z cienkiego szkła. Jest to kielich z okrągłą stopą, z tralkowym, dwuczłonowym trzonem nieszlifowanym, o lekko stożkowatej czarze. Na niej rżnięty barokowy kartusz z herbem Pilawa - Potockich, zwieńczony koroną szlachecką, ozdobiony gałązkami palmowymi. Dookoła stopy stylizowana gałązka laurowa.

Barbara Trojnar