Tancerz - figurka

Mosiężna figurka wykonana w technice odlewu jest jedną z dwóch podobnych obiektów znajdujących się w zbiorach muzeum. Łysy mężczyzna z długim zarostem ma bardzo pogodny wyraz twarzy z lekkim uśmiechem. Stoi najprawdopodobniej w jednej z pozycji tai chi - chińskiej sztuki walki, której początki sięgają dynastii Zhou (1100-1221 p.n.e). Sztuka ta oparta jest na filozofii taoistycznej według której wszystko jest oparte na dwóch uzupełniających się elementach yin i yang. Lewa noga figurki na której opiera się ciężar ciała jest wysunięta do przodu, kolana zgięte, lewa noga jest jedynie lekko wsparta na palcach. Lewa ręka uniesiona do góry, prawa natomiast skierowana jest harmonijnie w lewą stronę. Mężczyzna odchyla i unosi głowę w przeciwnym kierunku. Ubrany jest w przewiewne, lejące się, pofałdowane szaty rozpięte na klatce piersiowej, które odsłaniają nagi tors. Górna część czarna ze szkarłatnymi elementami jest zakończona frędzlami, dolna szkarłatna udrapowana na ugiętych nogach figurki. Obie części stroju pokryte są pięknymi złoconymi dekoracjami o motywach roślinnych oraz luźno rozrzuconymi kolistymi ornamentami.

W kolekcji wilanowskiej zachowała się figurka do pary, Wil.900, również przedstawiająca postać w pozycji tai chi. Dokumentacja archiwalna wskazuje, że w XIX wieku figurka stanowiła element wyposażenia dawnych Pokojów Chińskich zlokalizowanych na piętrze korpusu pałacu, zaprojektowanych i zaaranżowanych przez Stanisława Kostkę Potockiego, wzbogacanych o interesujące przedmioty przez jego potomnych.