Naszyjnik
Muzeum Narodowe w Lublinie
Jest częścią kolekcji: Zespół zabytków archeologicznych znalezionych na terenie Lubelszczyzny
Opisywany zabytek jest jedną z części dwuelementowego zespołu zabytków pochodzących z miejscowości Radecznica w powiecie zamojskim (informacje o drugim zabytku oraz więcej informacji o okolicznościach odkrycia zespołu i jego interpretacji patrz: 1395/A/ML-1).
Naszyjnik został wykonany z brązowego pręta i zachował się do naszych czasów w świetnym stanie. Jest pokryty patyną szlachetną koloru zielonego, która nie tylko nadaje mu wspaniałą barwę, lecz jednocześnie stanowi doskonałe zabezpieczenie przed niekorzystnymi czynnikami zewnętrznymi.
Ze względu na dokładność wykonania oraz brak spękań metalu istnieje przypuszczenie, iż ozdoba ta została odlana w formie niszczejącej techniką na wosk tracony (więcej o tej technice patrz: 1396/A/ML-2). Naszyjnik ma formę otwartą, przestrzeń pomiędzy jego rozklepanymi zakończeniami wynosi zaledwie około 2,5 cm. Na prawie całej powierzchni są widoczne ślady skręcania, część przy końcach biżuterii zaś ozdobiono kilkoma żłobkami naciętymi na jej zewnętrznej stronie.
Ze względu na niewielką odległość pomiędzy końcówkami część badaczy przypuszcza, iż naszyjnik nie był wkładany bezpośrednio na szyję, lecz noszono go, podwieszając na rzemieniu lub też na innym materiale.
Miejsce wytworzenia biżuterii także nie jest pewne – mogą to być zarówno pracownie metalurgiczne śląskie, małopolskie, jak i wielkopolsko-kujawskie, skąd prawdopodobnie drogą rzeczną następowała dystrybucja. Możliwe jest także wykonanie naszyjnika przez wędrownego kowala, który dysponując odpowiednią technologią i materiałami, przemieszczał się po różnych terenach i świadczył usługi miejscowym osadnikom.
Autor / wytwórca
Rodzaj obiektu
biżuteria
Technika
odlew, skręcanie
Tworzywo / materiał
brąz
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum Narodowe w Lublinie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status