Scena parkowa

Obraz z kolekcji muzealnej przedstawia grupkę osób na tle parku. Obraz pochodzi z ok. 1750 r, nieznanego autora, ze szkoły flamandzkiej. Część środkową obrazu zajmuje grupka złożona z tańczącej dziewczyny z dzieckiem u boku, siedzącego mężczyzny i stojącej kobiety trzymającej kosz owoców na głowie. Centralną postacią jest tańcząca dziewczyna, wokół której koncentruje się uwaga pozostałych osób, z wyjątkiem młodzieńca grającego na flecie i dziecka. Nieco w tyle , z prawej strony dziewczyny myśliwy (leśniczy?) i chłopiec grający na flecie, przygrywający tańczącej dziewczynie. Myśliwemu towarzyszy łaciaty pies. Prawą stronę obrazu zajmuje grupka składająca się z trzech postaci: stojącego mężczyzny i dwóch siedzących kobiet przyglądających się tańcowi. Scena rozgrywa się na tle drzew i wody. Z lewej strony widoczne rozłożyste liściaste drzewo, w centrum zwarta grupa drzew i krzewów, po prawej fragment drzewa liściastego. Po prawej, za sylwetkami osób ujęta widokowo przestrzeń z niezalesionym pagórkiem, Nad horyzontem biało – szare obłoki, w pozostałej części obrazu niebieskie niebo. Scena rozgrywa się na polanie, nad brzegiem rzeki lub strugi. Kolorystyka ciemna, kompozycje ożywiają jasne stroje osób biorących udział w zabawie. Tematyka obrazu jest dość typowa la tego okresu i tej szkoły, zadaniem takich przedstawień było ukazywać przyjemne strony życia, sławić radość i beztroskę. Obraz ujęty w drewnianą profilowaną złocona ramę ozdobioną wąskim pasem kimationu lesbijskiego jest eksponowany na parterze zamku łańcuckiego.

Bożena Rybkowska