Ostatnia wieczerza wg. Leonarda da Vinci

Rycina jest reprodukcją jednego z najsłynniejszych dzieł malarstwa renesansowego, „Ostatniej Wieczerzy” autorstwa Leonarda da Vinci (1452-1519), które jest freskiem w refektarzu klasztoru oo. Dominikanów przy bazylice Santa Maria delle Grazie w Mediolanie. Pierwowzór, który mistrz Leonardo namalował w latach 1495-1498, powstał na zamówienie księcia Mediolanu, Ludovica Sforzy (1452-1508). Dzieło wykonane zostało w technice fresku, jednak poprzez wykorzystanie przez artystę innowacyjnej technologii; nakładania na suchą zaprawę mieszanych farb temperowych z olejnymi. Umożliwiło to lepsze panowanie nad dziełem, precyzyjne wykończenie kompozycji i zawartych w scenie sylwetek, bez konieczności pracy w trybie „giornaty” – dniówki, warunkowanej schnącym tynkiem w tradycyjnej technice fresku. Niestety, technika okazała się bardzo nietrwała i reaktywna na warunki zewnętrzne. Dzieło będące przedmiotem podziwu kolejnych pokoleń amatorów sztuki Leonarda, znajduje się dziś w stanie dalekim od pierwotnego.

Raffaello Sanzio Morghen (1758-1833), rytownik omawianego dzieła, prowadził we Florencji szkołę sztycharstwa, jego specjalizacją były grafiki reprodukujące sławne dzieła dawnego malarstwa. Było to zgodne z duchem ówczesnych zainteresowań, była to epoka popularności Grand Tour – podróży skierowanych przede wszystkim do Italii, w celu zgłębiania wiedzy na temat sztuki minionych epok. Rozwinął się wówczas rynek antykwaryczny, popularne stały się również wydawnictwa, w formie książki bądź zbiorów luźnych kart, rytowane wizerunki sławnych dzieł malarstwa i rzeźby. Zawarte pod sceną podpisy informują o jej autorach, a także uwzględniają odnoszący się do sceny fragment Ewangelii św. Mateusza (AMEN DICO VOBIS QUIA UNUS VESTRUM ME TRADITURUS EST), oraz informacje o dedykacji ryciny dla Ferdynanda III, Wielkiego księcia Toskanii (1769-1824), który zamówił u Morghena wykonanie dokładnej reprodukcji arcydzieła Leonarda, według rysunku Teodora Matteiniego (1753-1831).

Leonardo da Vinci, fresk, Mediolan, Ludovico Sforza, Santa Maria delle Grazie, Grand Tour, Ferdynand III, reprodukcja