Julia z Lubomirskich Potocka

Portretowana ujęta do pasa, zwrócona ciałem w lewo (3/4), a głową w prawo. Mimo lekko odchylonej głowy oczy portretowanej skierowane są na wprost, w kierunku osoby stojącej centralnie przed obrazem. Portretowana ukazana rękami założonymi i opartymi na widocznym w narożniku płótna blacie. Ubrana w niebieską suknię z dużym dekoltem, obramowaną ciemnokremowym futrem o długim włosiu. Twarz owalna, z wydatnym nosem, usta małe z podniesionymi kącikami, oczy szare, policzki zaróżowione. Włosy w tonacji ciemny blond, upięte nad czołem, uczesane w grube loki, opadające na kark i ramiona, przewiązane jasnobrązową wstążką. Tło neutralne, ciemne, przy głowie nieco rozjaśnione. Na odwrocie obrazu kartka z odręcznym napisem: Julia Potocka / (ur. + ) / Córka Stanisława Księcia Lubomirskiego, marsz. W. Koron. i / Izabelli księżniczki Czartoryskiej. / Siostra Aleksandry Potockiej (żona Stanisława Kostki), Elżbiety / Potockiej (żona Ignacego) i Konstancji Rzewuskiej / (żona Seweryna hetm. poln.) / Żona Jana Potockiego – historiografa. / Matka Alfreda i Artura Potockich.

Rama złocona, rzeźbiona, klasycystyczna. Na ramie w centralnej, dolnej części przymocowana tabliczka z napisem w języku francuskim: COMTESSE JULIE POTOCKA / NÉE LUBOMIRSKA.

W obawie przed zbliżającymi się wojskami radzieckimi w roku 1944 obraz został wywieziony z Łańcuta razem z innymi najcenniejszymi obiektami przez Alfreda Potockiego. Powrócił na swoje miejsce dzięki staraniom Ministerstwa Kultury i Sztuki, które zakupiło obraz w Galerii Heim w Londynie w roku 1981.

Autorem obrazu jest Jan Chrzciciel Lampi (1751-1830). Jeden z najwybitniejszych portrecistów swojej epoki, wykształcony w Salzburgu, Weronie i Trydencie. Przez krótki czas (1789-1791) przebywał na dworze Stanisława Augusta na zaproszenie samego króla. Po wyjeździe z Warszawy został nadwornym malarzem Katarzyny II. Wzorował się na malarstwie francuskim i angielskim. Jest autorem portretów dla dworów w Trydencie, Weronie i Wiedniu. Wykonywał zlecenia dla wielu arystokratycznych rodów europejskich. W czasie pobytu w Warszawie namalował wiele portretów króla i polskiej arystokracji.

Michał Rajchert