Józef Potocki

Portretowany znany jako Józef Potocki herbu Pilawa (ur. 1735, zm. 14 grudnia 1802 w Wiedniu), poseł, starosta leżajski. Syn Stanisława, wojewody poznańskiego, kijowskiego i Heleny Zamoyskiej, mąż Anny Teresy Ossolińskiej, ojciec Jana, pisarza i podróżnika. Otrzymał tytuł hrabiego od cesarzowej Marii Teresy. W 1766 roku został kawalerem Orderu Świętego Stanisława, a w 1769 roku za zasługi został odznaczony Orderem Orła Białego.

Pastel na papierze przedstawiający popiersie młodego mężczyzny w zwrocie 3/4 w prawo, patrzący prosto na widza. Pochodzi ze zbiorów Potockich, dawnych właścicieli zamku łańcuckiego. Nieokreślony malarz końca XVIII wieku. Autor podaje model w ciepło-różowych barwach na szaro-zielonym tle. Głowa w peruce pudrowanej, jasna młodzieńcza twarz z delikatnym uśmiechem. Ukazany mężczyzna ma na sobie frak szafirowy z małym stójkowym kołnierzem. Przód fraka ozdobiony koronkowym żabotem. Z lewego ramienia przepasany niebieską wstęgą orderową Orderu Białego Orła.

Na dolnym brzegu obrazu ślady zacieku. W kolekcji zamku znajduje się drugi portret Józefa wykonany w olejnej technice XVIII wieku.

Yulia Dushka