Raincarnation

Leszek Knaflewski (1960-2014) rozpoczął swoją karierę artystyczną w latach 80. ubiegłego wieku. Początkowo był związany z poznańską grupa artystyczną Koło Klipsa (1983-1990) – jedną z najbardziej interesujących formacji artystycznych działającą w trudnej, ubogiej rzeczywistości późnego komunizmu. Już w tym okresie artysta wypracował indywidualne środki wyrazu i osobisty słownik motywów stale odtąd obecnych w jego twórczości. Wiodące znaczenie wśród nich miało wykorzystywanie w pracach naturalnych materiałów takich jak korzonki, gałęzie i kora drzew, grudki ziemi czy włosy oraz wyobrażenie korzenia zwieńczonego formą krzyża. Korzeń–krzyż pojawia się we wczesnych rysunkach Knaflewskiego, przybiera monumentalne rozmiary w tworzonych przez niego obiektach i powraca w mikroskali w pracach z serii „Raincarnation” (nieprzetłumaczalna gra słów rain – ang. deszcz i incarnation ang. wcielenie), spośród których dwie pochodzące z 2001 roku zostały zakupione do kolekcji sztuki współczesnej Muzeum Narodowego w Szczecinie w roku 2012. „Raincarnation” to prace charakterystyczne dla projektów artystycznych Knaflewskiego realizowanych od ostatniej dekady XX wieku. Powstają wówczas dzieła, w których artysta komponuje obrazy z setek wysuszonych korzonków i zeschniętych grudek ziemi. Oplecione włosami korzonki leżą na białej flizelinie w zamkniętych stalowymi ramami pudłach, osłonięte taflami przezroczystej pleksi. Niektórym z tych drobnych, delikatnych, wijących się niegdyś żywych organizmów artysta nadaje nowy nieznany naturze kształt korzenia-krzyża. Korzeń jako znak początku istnienia i krzyż, który w kulturze zachodniej symbolizuje jego koniec, łączą się tu w nierozerwalny sposób tworząc przejmującą metaforę cyklu życia.

Magdalena Lewoc