Portret Marii Papiewskiej

Maria Papiewska (1883–1974) urodziła się w miejscowości Choroszynka na terenie dawnego powiatu bialskiego. Po wyjeździe do Warszawy uczyła się na kursach handlowych, dzięki czemu zdobyła praktyczny zawód. W stolicy związała się z lewicową partią PPS. Oskarżona o nielegalną działalność polityczną spędziła rok w więzieniu na Pawiaku. W 1908 roku wyszła za mąż za Franciszka Papiewskiego. Trzy lata później małżonkowie przeprowadzili się do Lublina, z którym związani byli do końca życia.

Angażowała się w życie społeczne miasta. Miała umiejętność zjednywania ludzi, przy tym była pracowita i ofiarna. Pełniła funkcje kierownicze w różnych lubelskich instytucjach, między innymi we współtworzonym przez nią Lubelskim Stowarzyszeniu Spożywczym.

Największe zasługi miała na polu oświaty. W 1908 roku otworzyła Zakład Freblowski, w którym stosowano nowatorskie, indywidualne podejście do kształcenia każdego ucznia. W 1921 roku została radną i wiceprezesem lubelskiej Rady Miejskiej. Zajmowała się oświatą, zdrowiem, zapobieganiem bezrobociu. Prowadziła też działalność publicystyczną w prasie lubelskiej.

W czasie II wojny światowej w swoim domu organizowała tajne nauczanie. Pomagała potrzebującym oraz więźniom Majdanka poprzez zbiórki żywności.

Po wojnie kierowała biblioteką LLS oraz została wybrana honorowym członkiem Rady Nadzorczej. Została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.