Kwiaciarka (Ogrodniczka) - figurka

Figurka nazywana kwiaciarką czy też ogrodniczką stanowi rzadki przykład przedmiotu, którego historia związana z pałacem wilanowskim jest dokładnie udokumentowana. Pełną wdzięku postać zakupił w 1800 roku Stanisław Kostka Potocki. Nowy właściciel pałacu wilanowskiego chciał uzupełnić jego wyposażenie uszczuplone po wyprowadzce poprzedniej właścicielki i jego teściowej Izabeli Lubomirskiej, która zabrała wiele swoich przedmiotów do Łańcuta. Figurę, wraz ze stanowiącym do niej parę ogrodnikiem, udało mu się wylicytować, o czym świadczy zapis w jego "Pamiętniku Interessów": „Kupna na Tandecie po Rogalińskim ... 4 Figury Porcelany Saskiey do Wilanowa f 120”. Swoje działania opisuje także w liście do żony z 2 października 1800 roku: „Kupiłem także ze trzy figlów z porcelany saskiey za bezcen, nie ładnych, mais tels qu’ils faut pour remplacer ces qui sontpassé de Wilanów a Łańcut [lecz takich, których trzeba, aby zastąpiły te, które przeszły z Wilanowa do Łańcuta]”. „Nikt ich nie licytował tylko ja i Niemcy, je crains qu’un grand berger et sa tendre compagne ne m’echappent [boję się, że wielki pasterz i jego czuła towarzyszka uciekną mi], bo się w nich szalenie jeden Prusak zakochał, są to machiny wielkie, propres a remplacer [mogące zastąpić] ów wiatrak z Porcelany a nawet y św. Jana...”

Porcelanowe figurki stanowiły nieodzowny element dekoracji modnych wnętrz, ale najczęściej miały znacznie skromniejsze rozmiary, co umożliwiało ozdabianie nimi stołów podczas posiłków, a także wpływało na ich znacznie niższą cenę. W przypadku przedstawień tak dużych nie było to jednak możliwe, znajdowały one swoje miejsce na gzymsach kominków, szafach czy specjalnie przygotowanych konsolach. Tak samo było w przypadku Ogrodniczki i Ogrodnika - jak wynika ze spisu z 1864 roku ustawione były na specjalnych drewnianych postumentach i umieszczone na szafach w Gabinecie Lubomirskiej, zdobiąc to niezwykłe wnętrze.