skróty po głównych elementach serwisu
strona główna strona główna
Zmień język na angielski EN
Zaloguj się
Powrót na poprzednią stronę Powrót do Spódnica krakowska E/516/MRK/ML – W muzeach
wyszukiwarka serwisu
zmień język naEN
treść serwisu

Filtry

Kolekcja

Kategoria 1

Tworzywo, materiał

Kategoria 1

Autor, wytwórca

Kategoria 1

Miejsce powstania, znalezienia

Kategoria 1

Typ dokumentacji

Kategoria 1

Technika

Kategoria 1

Rodzaj obiektu

Kategoria 1

Lokalizacja, status

Kategoria 1

Czas powstania, datowanie
Era
Era
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
Szukaj

Inne systemy periodyzacji:

Kategoria 1

Typ licencji

Kategoria 1

Liczba wyników:

Obiekty

0
naczynie gliniane - Ujęcie z prawej strony. Garnek ma kształt dwustożkowaty o esowatym profilu z charakterystyczną wychyloną na zewnątrz krawędzią wylewu oraz łagodny załom brzuśca znajdujący się w 2/3 wysokości. Na powierzchni pojemnika powyżej załomu występuje zdobienie w postaci krzyżujących się skośnych linii wpasowanych w podwójne, dookolne linie ryte. Naczynie wykonano w technice częściowego obtaczania na kole garncarskim. Uformowano je poprzez sukcesywne klejenie glinianych wałeczków albo taśm. W centralnej części dna znajduje się wklęsły odcisk po ośce, na której obracało się koło. Do produkcji wykorzystano masę garncarską z domieszką schudzającą drobno i średnioziarnistego tłucznia w postaci piasku i granitu.

Ornamentowane naczynie typu D (Łosiński, Rogosz)

nieznany

801 — 1100

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Forma odlewnicza - Ujęcie w pionie brodatymi twarzami w dół. Jedna część dwudzielnej, kamiennej formy odlewniczej z wizerunkami brodatych twarzy. Wykonano ją ze steatytu zwanego też słoninowcem lub kamieniem mydlanym, który jest miękki i łatwy w obróbce. Zdaniem odkrywców służyć miała do odlewania haczyków do wędek i ciężarków do sieci. Dzisiaj najczęściej uważa się, że jest to forma do odlewu uchwytów niewielkich zawieszek, tzw. osełkowatych lub dzwoneczków. Uwagę zwracają przede wszystkim zróżnicowane wielkościowo wyobrażenia męskich twarzy o migdałowatym kształcie, z dużymi oczami i obfitym zarostem. Po wykonaniu odlewu uzyskiwano przedmiot z wizerunkiem czterech twarzy, uważany za okucie niewielkiej osełki. Forma jest starannie wykonana i nie ma żadnych śladów użytkowania.

Forma odlewnicza

nieznany

wczesne średniowiecze

Muzeum Narodowe w Szczecinie

pływak - Ujęcie z góry przodu pływaka. Przedmiot wykonano z kawałka kory pochodzącej najprawdopodobniej z drzewa sosnowego. Zabytek ma wydłużony, owalny kształt o zaokrąglonym oraz ściętym końcu. Przedmiot uformowano za pomocą noża. Grzbiet oraz krawędzie zostały staranie ostrugane, natomiast dolna część pływaka jest naturalnie wklęsła odpowiadająca negatywowi pnia drzewa, z którego zdarto korę. Na obydwóch końcach znajdują się po dwa owalne otwory wywiercone czubkiem noża lub świdrem. Służyły one do mocowania lin połączonych bezpośrednio do sieci.

Pływak

nieznany

476 — 1250

Muzeum Narodowe w Szczecinie

grzebień jednostronny - Ujęcie z przodu; Grzebień z zębami po jednej stronie, zbudowany z 6 płytek ustawionych obok siebie i przymocowanych za pomocą nitów wykonanych ze stopu miedzi do okładzin obejmujących płytki zębate z obu stron. Okładziny, o łukowatym grzbiecie i płaskiej podstawie, są nieco krótsze niż płytki i posiadają zdobienie w postaci pionowych, zdwojonych linii rytych. Środkowa para linii jest dokładnie pionowa, a kolejne są coraz bardziej nachylone dołem do środka grzebienia. Zewnętrzne krawędzie skrajnych płytek, pozbawione zębów w tej części, są pionowe.

Grzebień jednostronny

nieznany

1175 — 1200

Muzeum Narodowe w Szczecinie

pochewka grzebienia - Ujęcie z przodu; Obiekt zbudowany został z dwóch okładzin o kształtach wydłużonych prostokątów o prostych bokach, okładziny, ułożone równolegle względem siebie, umocowane są do dwóch bocznych płytek za pomocą nitów wykonanych ze stopu miedzi, po dwa nity na każdą płytkę. Boczne płytki częściowo wchodzą w odstęp pomiędzy okładzinami, wyznaczając w ten sposób szerokość przestrzeni na grzebień, a częściowo wystają poza ich końce. Jedna ich krawędź położona jest w tej samej linii co krawędź okładzin, a druga nieco wystaje. Na tych wystających odcinkach umocowano dodatkowo krótkie fragmenty kolejnych okładzin, zrównanych z jednej strony z okładzinami głównymi, a z drugiej z krawędziami wewnętrznymi płytek. Płytki posiadają koliste otwory do umocowania grzebienia w pochewce, a ich zakończenia zdobione są czterema nacięciami biegnącymi przez całą szerokość. Okładziny główne ozdobiono przy krawędziach dwoma rzędami kolistych oczek z zaznaczonymi środkami. Całość została wypolerowana.

Pochewka grzebienia

nieznana

1201 — 1225

Muzeum Narodowe w Szczecinie

grzebień dwustronny grupa IIB, typ III - Ujęcie z przodu; Niewielki, dwustronny grzebień, wykonany z czterech płytek wyciętych z poroża, ułożonych obok siebie i przymocowanych do obustronnie występujących okładzin nitami wykonanymi ze stopu miedzi. Każdy nit znajduje się pośrodku jednej płytki. Po zmontowaniu konstrukcji wycinano za pomocą precyzyjnych piłek zęby, gęstsze u góry, z rzadziej rozmieszczona w dolnej cześci grzebienia. Powierzchnia została wygładzona, usunięto ślady obróbki surowca.

Grzebień dwustronny grupa IIB, typ III

nieznany

1175 — 1200

Muzeum Narodowe w Szczecinie

pierścionek szklany - Ujęcie z dołu;; Pierścionek szklany w kolorze turkusowym o przekroju płaskokulistym o nierównomiernej grubości.

Pierścionek szklany

Słowianie

970 — 1250

Muzeum Narodowe w Szczecinie

zboże - Ujęcie z góry; Liczna próbka czarnych, przepalonych jednorodnych ziaren zboża pobrana wraz z ziemią i fragmentami węgla drzewnego z warstwy pomiędzy konstrukcjami wału obronnego

Zboże

Słowianie

700 — 1250

Muzeum Narodowe w Szczecinie

rak żelazny - Ujęcie przodu ze skosu z lewej; Rak żelazny trójramienny z czworobocznej sztabki żelaznej z haczykiem na końcu każdego ramienia.

Rak żelazny

Słowianie

700 — 1250

Muzeum Narodowe w Szczecinie

sprzączka do pasa - Ujęcie z góry; Kolista sprzączka żelazna ze spłaszczonego drutu z ruchomym kolcem na ramie. Kolec przymocowano poprzez wygięcie tępego końca drutu i owiniecie go wokół obręczy sprzączki. Na powierzchni zachowane są pojedyncze włókna.

Sprzączka do pasa

Słowianie

700 — 1250

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Znaleziono 132 obiektów

zobacz wszystkie obiekty

Kolekcje

2
zobacz wszystkie

Ścieżki edukacyjne

6
zobacz wszystkie

Brak wyników

Dodaj notatkę

Edytuj notatkę

0/500

Jakiś filtr
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
asd