Szorownia w Hali Zaprzęgowej

Nazwy historyczne: Szorownia w Hali.
Nazwy inne:
Czas powstania: 1902-1904  
Architekci: Amand Bauqué

Podczas wielkich prac remontowych i modernizacyjnych za III ordynata Romana Potockiego po wyburzeniu wzniesionych w 30. latach XIX wieku stajni i dwóch wozowni wzniesiono neobarokowy budynek Stajni i położony za nim modernistyczny z elementami klasycystycznymi budynek Wozowni – oba zaprojektowane przez francuskiego architekta Amanda Bauqué. Pomiędzy nimi zaaranżowano paradne podwórze stajenne, zaś przed Stajnią otwarty maneż. Prace przy tworzeniu nowego kompleksu hippicznego trwały od 1891 do 1904 roku. W 1902 roku wzniesiono Wozownię, jej urządzenie trwało do 1904 roku.
Monumentalny budynek Wozowni, z głównym wysokim korpusem na planie prostokąta przykrytym dwuspadowym, przeszklonym dachem mieści Halę Zaprzęgową. Po jej bokach w niskich pawilonach umieszczone są dwie wozownie zaś na osi Szorownia Paradna. Prowadzą do niej dwuskrzydłowe drzwi znajdujące się pośrodku ściany południowej. Wnętrze Szorowni- czyli pomieszczenia na uprzęże ( nazwa wzięła się od typu uprzęży zwanej szorami) na planie wydłużonego prostokąta z półkolistym świetlikiem vis-à-vis drzwi, otrzymało  wysoką lakierowaną boazerię na wszystkich ścianach, z 34, rozmieszczonymi rytmicznie zakupionymi w wiedeńskiej firmie R. PH. Waagner, wieszakami na uprzęże. Stałym wyposażeniem wnętrza jest ustawiona pośrodku duża komoda na uprzęże, na której blacie, obitym suknem, rozłożone są  munsztuki.

Cholewianka-Kruszyńska Aldona, Stajnie i wozownie w Łańcucie w czasach Potockich i w Muzeum-Zamku, [w:] Muzea -rezydencje. Materiały z sesji naukowej w Muzeum-Zamoyskich w Kozłówce w 2004 r, s. s.229, 240, 245.

 Aldona Cholewianka- Kruszyńska