Talerzyk

Okrągłe naczynie na podstawie dekorowane laką. Ten interesujący, nietypowy talerz został wykonany z drewna i następnie ozdobiony laką czerwoną, czarną i zieloną, i pomalowany złotem. Charakterystyczny jest brak otoku, czyli brak typowego podziału na lustro naczynia i jego otok, czy inaczej – kołnierz. Główną dekoracją talerza jest motyw floralny z podłużnymi płatkami dzielącymi całą kompozycję na trzy części, z mniejszymi płatkami pomiędzy liśćmi. Każda z powstałych części została podzielona wzdłużnymi segmentami zaokrąglonymi na krawędziach, sprawiające wrażenie płatków kwiatu. Środek naczynia akcentuje niewielka złocona rozetka.

Naczynie wspiera się na trzech niewysokich, profilowanych nóżkach. Przypuszczalnie ta część talerza została wykonana później. Zapisy w dokumentach archiwalnych wskazują na obecność tego przedmiotu w dawnych Pokojach Chińskich zlokalizowanych na pierwszym piętrze korpusu pałacu, w 1. połowie XIX w.

Talerz jest przykładem rozwoju i przekształcania się stylu nanban, który rozkwitał przez niemal stulecie począwszy od 1542 lub 1543 roku, kiedy do Japonii po raz pierwszy przyjechali Portugalczycy. Pierwsze przedmioty wykonane dla Europejczyków związane były z kultem chrześcijańskim. Zamawiali je jezuici prowadzący misje na terenie Japonii. Późniejsze wyroby przeznaczone na rynek europejski wynikały z zainteresowania egzotyczną estetyką dalekowschodnią.