Szafa

Szafa dwudrzwiowa w kolorze ciemnobrązowym, z trzema półkami, na czterech niskich nogach łukowo przechodzących w cokół. Gzyms dookoła obwiedziony dwiema profilowanymi listwami z żółtego metalu. Ściany boczne i blat zdobione inkrustacją w formie prostokątnych płycin obwiedzionych podwójnie prostą żyłką z żółtego metalu. Krawędzie cokołu obwiedzione pojedynczo. Drzwi o ramach obwiedzionych podwójnie, z wypełnieniem z paneli pokrytych laką orientalną, z przedstawieniami par ptaków na krzewach kwitnącej peonii. Panele obwiedzione są czarno-złotą geometryczną bordiurą w której wydzielono podłużne, owalne pola z motywami roślinnymi, zaś środkowe przedstawienia na czarnym tle wykonane są laką barwną, w kolorach czerwieni, zieleni i złota. Każde drzwi z zamkiem o wpuszczonej kluczynie.

Wnętrze poza podłogą malowane na kolor jasnocynobrowy. W narożach zębatki do mocowania półek.

Plecy dwudzielne, surowe.

Stylistyka dekoracji malarskiej paneli oraz technologia ich wykonania sugerują, że są to chińskie wyroby eksportowe z przełomu XVIII i XIX wieku, obficie przywożone wówczas do Europy i używane do wyrobu mebli i innych elementów wystroju wnętrz. Z zachowanych materiałów archiwalnych wiadomo, że Stanisław Kostka Potocki podczas swojej podróży do Paryża i Bajonny w 1808 zakupił miedzy innymi 12 paneli lakowych, użytych później do wyrobu dwóch par szaf i jednego parawanu, zachowanych w kolekcji wilanowskiej.

Szafa posiada parę (Wil.2740) i wraz z parawanem Wil.3196 meble te stanowią fragment pochodzącego zapewne z 1. ćw. XIX w. wyposażenia Przedpokoju na I piętrze korpusu pałacu wilanowskiego, będącego wówczas częścią Pokoi Chińskich urządzonych według koncepcji Stanisława Kostki Potockiego przez Aleksandrę z Lubomirskich Potocką i jej syna Aleksandra. Apartament chiński nie miał funkcji mieszkalnej, a stanowił oprawę dla ekspozycji kolekcji sztuki i rzemiosła Dalekiego Wschodu.