Kamienice w Rynku Kazimierza. Budowle z czasów zygmuntowskich

Album Lubelskie to dzieło powstałe w latach 1857–1859 na podstawie akwarel wykonanych w 1852 roku przez Adama Lerue. Artysta swymi rysunkami i akwarelami przyczynił się do inwentaryzacji zabytków Lublina i regionu – jak sam napisał we wstępie do tego dzieła – bliskiego jego sercu ze względu na miejsce urodzenia – Dubienkę. Przy jego powstaniu pracowali także Julian Cegliński oraz Władysław Walkiewicz, którzy wykonali litografie w warszawskim zakładzie litograficznym Adolfa Pecqa.

Kamienice Przybyłów zostały wzniesione w Kazimierzu Dolnym około roku 1615 przez architekta miejscowego lub lubelskiego. Powstały dla braci – Krzysztofa i Mikołaja. Charakteryzują się nieproporcjonalnie wysokimi attykami i bogatą dekoracją rzeźbiarską fasad zawierającą wizerunki patronów właścicieli, czyli rzeźby św. Mikołaja i św. Krzysztofa. Nadzwyczajnie wysokie attyki sprawiają, że budynki wydają się wyższe. Fasady mają taki sam układ podcieni z trzech arkad oraz piętro z trzema oknami ozdobione płaskorzeźbami i ornamentami. Jest to oryginalny przykład architektury późnego polskiego renesansu.

Odbitka została wykonana w technice litografii. W „Kurierze Warszawskim” w 1857 roku napisano: „Piękne to Album, wypracowane z dokładnością, a litografowane przez p. Ceglińskiego znajdzie zapewne amatorów miłujących zabytki starożytne, a do tego własne”. Powstanie Albumu Lubelskie przypada na czas popularności tego typu widokowych publikacji wydawanych przez ambitniejsze zakłady litograficzne. W Warszawie ich właścicielami byli niejednokrotnie Francuzi i Niemcy.

Klara Sadkowska