Komoda

Komoda en tombeau w stylu regencyjnym; określenie en tombeau odnosi się jedynie do kształtu mebla przywodzącego skojarzenia z sarkofagiem o wybrzuszonych bokach, na niskich nogach i z płaskim wiekiem. Komoda jest meblem przyściennym, czyli tylna ścianka nie jest dekorowana. Wyposażona jest w 4 szuflady na 3 poziomach; dwie mniejsze na górnym poziomie i dwie szerokie umieszczone poniżej. Przednie ścianki szuflad dostosowane są wygięciem do kształtu całej powierzchni fasadowej, a fornir o miękkim połysku pokrywający powierzchnię, ułożony we wzory geometryczne nadaje jej głęboki kolor brązu o świetnie zestawionych odcieniach. Na szczególną uwagę zasługują imponujące złocone okucia z pełnoplastyczną rzeźbą umieszczone na przednich narożnikach komody (głowy kobiece espagnolette, liście akantu, muszle, perły). Okucia na przedniej ściance porządkują kompozycję sześcioma zestawami antab z szyldami w dwóch kolumnach i  trzech szyldów na osi głównej niezależnie od ilości szuflad. Część szyldów ma wyłącznie dekoracyjny charakter. Okucia zdobią również zakończenia nóg i tzw. fartuch komody. Boki dekorowane są plakietami z alegorycznymi przedstawieniami postaci kobiecej trzymającej w rękach kaganek i książkę. Obok widoczny żuraw. Kompozycja może symbolizować Aktywność. Jeżeli dodamy, że komoda zdobiła Salon ks. Izabeli Lubomirskiej – trzeba przyznać, że alegoryczna dekoracja komody odpowiadała cechom właścicielki.

AK

Francuskie meble, komoda en tombeau, apartament ks. Lubomirskiej, kolekcja wilanowska